دوستان عزیز پردیسی امیدوارم حال همتون خوب باشه و چه در زندگی شخصی چه در زندگی گیمینگ هفته خوبی سپری کرده باشید. یک هفته دیگر هم به پایان رسید و بار دیگر همراه شما هستیم تا با یکدیگر قسمت دیگری از طرح "خانواده پردیسگیم" را رقم بزنیم. در این قسمت نیز مانند قبل میخواهیم از تجربیات سرگرمکننده خود در هفتهی گذشته بگوییم، حالا میخواهد گیم باشد و یا فیلم و سریال و حتی کتاب!؛ اینجا محلی برای بحث دوستانه میان ما خانواده پردیسگیم است.
مقدمه رو بیشتر از این طولانی نکنیم و بریم سراغ گپ و گفت این هفته! البته قبلش مثل هفته قبل بگذارید که گذری به بخش جذاب وبلاگ بزنیم:
گذری به پردیسبلاگ
LOW COST COSPLAY - EPISODE 3 - نوشته شده توسط TheLoneGamer
اولین بلاگ متعلق به یکی از بهترین بلاگرهای سایت یعنی پرهامه. در توضیح این بلاگ اومده:
"اول بذارین برای کسانی که سری های قبلی رو ندیدن توضیح بدم که Low Cost Cosplay چیه. حتما شما هم اون کازپلی های فک برانداز ملت رو دیدین اما خب، یه سری ها پول این کار رو ندارن که برن حسابی برای این کار خرج کنن. برای همین یکی از اون افراد صفحه Low Cost Cosplay رو راه اندازی کرد. Low Cost Cosplay یه صفحه FaCeBoOk هست که توسط یه مرد تایلندی اداره میشه. این آقا که Anucha “Cha” Saengchart نام داره یه پرستار افراد مسن هست و در وقت های اضافه ای که گیر میاره با غیر قابل تصور ترین و مضخرف ترین وسایل، به شغل شریف کازپلی کردن می پردازه و تصاویر اونا رو منتشر می کنه که با استقبال بسیار زیادی روبرو شده. این شما و این هم جدیدترین کازپلی های کم خرج!"
MULTILAND ((قسمت دوم)) - نوشته شده توسط s1107
کسانی که هفته قبل موفق نشدن بلاگ جدید سینا بخونن الان این فرصت از دست ندن! در سری مطالب MULTILAND، شما میتونید تصاویر و موضوعات بسیار جالب و متفاوتی در مورد "بازیها" مشاهده کنید. قسمت دوم این مطلب اخیرا توسط سینا که یکی از بهترین بلاگرهای پردیسگیمه قرار گرفته و از طریق لینک زیر میتونید بهش مراجعه کنید.
?Are You A Hunter - نوشته شده توسط TheLoneGamer
از هفته قبل هم یک بلاگ دیگه هست با عنوان ?Are You A Hunter که توسط پرهام نوشته شده. خواندن این بلاگ رو به کسانی که به Bloodborne علاقه دارن بشدت توصیه میکنیم!
و اما تجربیات نویسندگان پردیسگیم در هفته گذشته ...
سینا ربیعی - مدیر اجرایی و نویسندهی پردیسگیم
خداروشکر هفته خیلی خوبی بود! از لحاظ گیمینگ واقعا ساعات خوبی در WWII سپری کردم و خیلی ازش لذت بردم.
به نظرم کسانی که طرفدار CoD هستن در خریدش شک نکنن. فقط بزرگترین مشکل بازی سرورها هستن که امیدوارم زودتر برطرف بشه ... تجربه WWII و البته مسئولیت نقدش باعث شد که یکبار دیگه برم و Saving Private Ryan ببینم و واقعا فیلم خوشساختیه و سطح روایت و رویکردش به جنگ جهانی از چیزی که در بازی میبینیم چند لول بالاتره. همچنین چند اپیزود از Band of Brothers هم دوباره دیدم و دوستانی که این مینی سریال ندیدن حتما سراغش برن ...
از جنگ جهانی دوم که بگذریم هفته پرفشاری هم بود. دانشگاه هنوز هیچی نشده باید شروع به نوشتن پروپوزال کنم و برای سایت هم این هفته چند تا نقد و مقاله باید مینوشتم که خیلی روشون وقت گذاشتم و امیدوارم نتیجه نهاییاش براتون خوب در اومد باشه. راستی اگر در PSN فیفا یا R6 یا CoD: WWII میزنید خوشحال میشم منو اد کنید! Forza0Inter.
در آخر این اواخر یکی از سرورهای سایت که تصاویر پروفایل کاربرها رو اتوماتیک آپدیت میکرد غیرفعال شده و دلیل اپدیت نشدن تصاویر پروفایل شما هم همینه که از بابت این مشکل عذر میخوام اما داریم روش کار میکنیم و انشالا طی همین هفته درست میشه.
بازی پیشنهادی: Call of Duty: WWII
سریال پیشنهادی: Band of Brothers
یاسین رئوفی - سردبیر بخش سینمای پردیسگیم
خب طبق پیشبینیهای درستی که انجام دادم، در اواسط ماه آبان (طبق معمول) دوست دیرینه و سمجم اومد به استقبالم و بعد از سوزشی که در من ایجاد شد و مکافات دیگهای که به همراه داشت گذاشت و رفت. "سرماخوردگی"، همچنان "خر" است :دی به واسطهی همین سرماخوردگی، هفتهی چندان پرشور و جذابی نداشتم که بخوام درموردش صحبت کنم، اما به هرحال سعی میکنم مفید واقع بشم و صفحه پر کن نباشم :دی
Persona 5"" ، هرچقدر از این بازی بگم کمه، هفتههای متوالی هست که مشغول به بازی این عنوان هستم و لحظه به لحظه دارم بهش وابسته تر میشم. نکتهی جالبی که فارغ از خود گیم پلی محشر و تعامل جذابش با کارکترها و نکات دیگه وجود داره، دوبلهی حرفهای و تقریبا بی نقص انگلیسی بازی هست که انصافا خوب از آب دراومده، البته درسته که هیچوقت به پای زبان اصلی ژاپنی نمیرسه، اما به نظر میرسه دوبلهی انگلیسی چیزی از زبان ژاپنیش کم نداره. آخرین باری که چنین نظری نسبت به یه اثر ژاپنی داشتم انیمهی "Death Note" بود که دوبلهی انگلیسیش (به خصوص L) چیزی فراتر از عالی بود. راستی صحبت از Death Note شد، به زودی "شهرزاد" قراره درمورد فاجعهی عظیمی که راجع به این عنوان در مدیوم سینما به بار اومده مقالهای بنویسه، منتظر باشید.
اگه "پردیسکست" روکامل گوش کرده باشین قاعدتا متوجه Epic Fail شدن "Sonic Forces" شدین، خوشبختانه توسط "علی" نجات پیدا کردم و در دام شیطانی Sega"" نیفتادم و این عنوان رو به هیچ وجه بازی نخواهم کرد :دی
البته بعد از درد و دلی که راجع به سونیک و رفقا داشتیم، حسابی هوس "Sonic Heroes" و Sonic Riders"" کردم وشدیدا هم پیشنهاد میکنم که بازیشون کنین. سونیک برای من دوست داشتنی تر از این حرفاست که بخوام با Forces مجبور به بازی کردنش بشم و خاطرات خوب قدیم رو از یاد ببرم یا خراب کنم.
در کمال تعجب و ناباوری موفق شدم سه فصل "Rick And Morty " رو در کم تر از یک ماه ببینم. مطمئن باشین انقدری تنبل و خسته هستم که وقتی یه سریال رو در این مدت زمان کم ببینم حتما به دلیل شاهکار بودنش هست و پشیمون نمیشین اگه همین الان برین سراغش :دی
منتظر پروندهی Rick And Morty در سایت باشین.
این هفته بالاخره "Atomic Blonde" رو دیدم، سابقهی تقریبا درخشان کارگردان فیلم، آقای David Leitch"" که کارگردانی فیلمهای خوبی نظیر Dead Pool 1 -2" " ، John Wick"" رو برعهده داشته، مجابم کرد که انتظارم از این فیلم بالا بره و خوشبختانه راضی کننده بود، فضای سرد و خشن "برلین" 1989 به همراه گرمای آرامش "شارلیز ترون" و جنون "جیمز مک آووی" باعث شده Atomic Blonde فیلم تقریبا خوش ساختی از آب دربیاد.
یکی از فیلمهایی که دو سه سال بود براش برنامه داشتم تا ببینمش و هردفعه به هربهانهای کنسل میشد، Capote"" بود. تجربهی دردناکی که با بازی درخشان "فیلیپ سیمور هافمن" فقید و وضعیت سرماخوردگیم دوچندان شد، درامی جسورانه و بی پرده که ممکنه دقایقی شمارو به فکر کردن وادار کنه، قراره از زوایهی متفاوتی با مقولهی (انسانیت) مواجه بشین.
بحث انسانیت شد، نمایشنامهی "کالیگولا" از "آلبرکامو" که به تازگی خوندنش به اتمام رسید رو به همگی پیشنهاد میکنم، درمورد کالیگولا فقط به همین جمله بسنده کنم که تاریخ همیشه او را به یاد خواهد داشت و کالیگولا هنوز زنده است (بعد از خوندنش متوجه خواهید شد)
میرسیم به بخش مورد علاقهی خودم که پیشنهاد موسیقیه، راستی شما میتونین موسیقیهای پردیسکست و موسیقیهایی که اینجا پیشنهاد میکنم رو در تلگرام و از کانال ما یعنی @Jumpinourspace دانلود کنین، در اونجا با هم دیگه ارتباط تنگاتنگی خواهیم داشت و هرچند وقت یک بار برنامههای جالبی رو براتون تدارک میبینم.
آلبوم Little Black Book از Sarah Walk (استعداد نوظهور)
آهنگ Happy Returns از Steven Wilson عزیز که چند روز پیش
هم تولد 50سالگیش بود.
آهنگ Healing از Aija Alsina
آهنگ At the House از Blake Shelton
احسان عباسی نسب - نویسنده و خبرنگار پردیسگیم
خوشبختانه در هفته گذشته دانشگاه من به بهانه اربعین حسینی و پیادهروی میلیونی مسلمانان از سراسر جهان به کلی تعطیل بود و همین اتفاق این فرصت رو به من داد که تمام هفته رو پای PC بشینم و دلی از عزا دربیارم.
بعد از به پایان رسوندن The Evil Within 2 تصمیم گرفتم بازم تو حال و هوای بازیهای این سبک بمونم. بنابراین بعد از کمی جستجو یک بازی به اسم Welcome to Hanwell به کمک تصاویر خفنش چشمم رو به خودش گرفت و کاری کرد که سریع استارتش رو بزنم، اما متاسفانه بعد از دو سه ساعت پرسه زدن تو محیط الکی وسیع و جهانبازش به این نتیجه رسیدم که به علت کمبود شدید محتوا عملا تو اقیانوسی از پوچی گرفتار شدهام و فقط همین کم مونده بود کوین اسپیسی از اون گوشه و کنار دربیاد و ترتیبم رو بده. البته خداروشکر که یادم افتاد دکمه Uninstall رو برای همین مواقع اختراع کردهاند... خلاصه اینکه آقا کلا بیخیال این بازی بشید.
بعد از اون یک بار دیگه به سراغ فرنچایز مقدس Metro رفتم و نسخه ریمستر Metro 2033 رو تجربه کردم. باید اعتراف کنم که حتی با گذشت این همه سال هنوز هم نسخه اول مترو تازگی خودش رو حفظ کرده و سکانسهای بهیادماندنی بازی تاثیرگذار و شگفتانگیز عمل میکنند. جدا از این هم حین تجربه خودِ بازسازی با بهبود چشمگیر گرافیک، انیمیشنها و فضاسازی و مهمتر از همه اینها، هوشمصنوعی دشمنان روبهرو شدم که ارزش بالایی به اون بخشیده بود.
دو قسمت ابتدایی مکسپین هم برای nامین بار توسط من بلعیده شدند که در این بین یه نکته باورنکردنی که مدتها از چشمم دور مونده بود بالاخره برام نمایان شد اونم اینکه "سم لیک" با چه ظرافت خاصی تونسته بود ژانر وحشت رو به لطف کابوسهای مکس با بازی ترکیب و لحظاتی تحسینبرانگیز سرشار از ترس و استرس رو (که کاملا در تضاد با ماهیت بازی بود) به وجود بیاره. فکر کنم وقتشه دوباره قلم خستهام رو بردارم و در وصف استفاده استادانه لیک از این ژانر مقالهای رو به رشته تحریر دربیارم.
به عنوان سخن پایانی هم در هفته قبلی دو فیلم Raw و Mother! (جدیدترین اثر دارن آرونوفسکی) رو تماشا کردم که اولی یک فیلم ترسناک دیدنی، کوبنده و شدیدا درگیرکننده با محوریت آدمخواری است که دیدنش رو به همه دوستان اکیدا توصیه میکنم. مادر! هم اگر داستان نسبتا گنگاش رو فاکتور بگیریم، فیلم در مجموع قابل قبولی بود و بازیهای خوب و یکدستی هم داشت که میتونه تا انتها شما رو پای فیلم نگه داره. گرچه انتظار بسیار بیشتری از کارگردان اثر داشتم...
علی رجبی - نویسنده و منتقد پردیسگیم
هفتهای که گذشت؛ بشدت Mixed بود. در یک طرف، عنوان زیبای Nioh و Grindهای لذتبخش Destiny 2 و آماده شدن برای Raid های بعدی و در طرف دیگر، کلاسهای زیاد و متعدد و البته، دستپخت شور Sonic Team یعنی Sonic Forces را داشتم. اکثر وقت آزادم را بصورت تک ساعت میان روزها تقسیم کردم و طی آن، بدنبال آیتمهای Exotic گشتم، سپس به شرق سفر کردم و با تمرکز فراوان بر روی Ki و دکمه RB (:دی) سعی در فراگیری هنر سامورایی و شکست دشمنان متعدد کردم، باید اعتراف کنم که ترکیب فرمول "سولز"طور با سرعت و چابکی یک عنوان Hack and Slash بشدت جذاب و دوستداشتنی است و امیدوارم در آینده شاهد عناوین مشابه Nioh باشیم.
اما از موارد خوب بگذریم، از رودخانههای ژاپنی و حکومت سلطنتی Cabalها در دنیای نورانی Destiny بگذریم و سری بزنیم به گرمای طافتفرسای شمال و جهنمی به سرپرستی جوجهتیغی دوستداشتنی یعنی Sonic. همینجا اعلام میکنم که جمله "شمال هواش خیلی خوبه!" جز افسانه چیزی بیش نیست و ما تا به الان چیزی از پاییز را حس نکردهایم، کماکان در اوایل تیر به سر میبریم فقط با این تفاوت که اسمش به ظاهر پاییز است و در آن دانشگاه برگذار میشود! و خب بدتر از آن دیدن یک عده پسر خودشیرین در محیط دانشکده است که بگذریم از آن، بپردازیم به اینکه چگونه Sega باعث شکستن قلبم شد. خب Sonic Forces به معنای حقیقی Focres you to curse Sega و بنظرم اصلا فلسفه پسوند اسمش همین قضیه است، مجموعهای از پسرفتها، نقوص و تمام چیزهایی که ما از عناوین قبلی Sonic ازشان بدمان میآید به همراه یکی یا نهایتا 2 نکته مثبت، تمام چیزی است که این بازی را تشکیل میدهند. ناخوداگاه آهی در این نوشتن به سر میدهم، وای بر تو Sega!
در نهایت مثل همیشه زندگی زیباست، پیشنهاد من برای عزیزان PC باز، تجربه حتمی Nioh و برای عزیزان Online باز، خرید پیشنهادی Destiny 2 به همراه Expansion pass میباشد. عزیزانی که تمایل به بازی هم دارن ID بتلنت در پ.خ بفرستن. در نهایت با شرکت در پادکست هفتگی پردیسگیم به همراه 3 تن از عزیزترین دوستان من در پردیسگیم، منجر به تجربه یک آخر هفته رویایی شد، پادکست این هفته را از دست ندهید.
دوستان عزیز پردیسی اکنون نوبت شماست. خوشحال میشویم از تجربیات جالب خود در هفتهی گذشته برای ما و سایر دوستانتان بگویید ...
منبع متن: pardisgame