آشوب در سلول شمارهی ۹۹، فیلمی نأمانوس و عجیب است. از آن دست فیلمهایی است که تماشاگر از ابتدا تا انتهای آن مات و مبهوت فقط نظارهگر غمها و خشمها میشود. آشوب در سلول شمارهی ۹۹، فیلمی است که تماشاگر سردرگم و پریشان در جستجوی معنایی برای سرنوشت شوم کاراکترها است و هنگامیکه در نیمهی […]
آشوب در سلول شمارهی ۹۹، فیلمی نأمانوس و عجیب است. از آن دست فیلمهایی است که تماشاگر از ابتدا تا انتهای آن مات و مبهوت فقط نظارهگر غمها و خشمها میشود. آشوب در سلول شمارهی ۹۹، فیلمی است که تماشاگر سردرگم و پریشان در جستجوی معنایی برای سرنوشت شوم کاراکترها است و هنگامیکه در نیمهی دوم فیلم، معنای گمشده را بازمییابد، در دوراهی خشم و غم میماند و با تمام وجود، علت خونسردی و بیاحساسی شخصیت اصلی فیلم – بردلی – را درک میکند و اینجا است که دیگر تکتک سکانسهای فیلم، حتی آنهایی که از خون و خشم لبریز شدهاند، واکنش هیجانی او را برنمیانگیزد و این همان راز هم ذات پنداری فیلم است که تماشاگر را کرخت، بیاحساس و بیتفاوت میکند، همانگونه که برای بردلی نیز چنین سرنوشت دردناکی را رقمزده بود و این حس بیتفاوتی و کرختی، همچون مرضی طاعونوار در تکتک لحظات فیلم احساس میشود.
لینک مطلب: سرنوشت یک مرد | یادداشتی بر فیلم Brawl in Cell Block 99
منبع متن: gamefa