بازسازی فیلم مومیایی، یکی از هدررفته‌ترین فرصت‌های چند سال اخیر است. در تمام دقایق این فیلم، سکانس‌ها پشت سر هم مانند موجودی مفلوک که دنبال جلب مهربانی و ترحم است، زنجیروار تکرار می‌شوند و کاراکترها، دیوانه‌وار و سرگردان خودشان را به در و دیوار می‌زنند تا مهم و تأثیرگذار جلوه کنند اما این تلاش به […]
بازسازی فیلم مومیایی، یکی از هدررفته‌ترین فرصت‌های چند سال اخیر است. در تمام دقایق این فیلم، سکانس‌ها پشت سر هم مانند موجودی مفلوک که دنبال جلب مهربانی و ترحم است، زنجیروار تکرار می‌شوند و کاراکترها، دیوانه‌وار و سرگردان خودشان را به در و دیوار می‌زنند تا مهم و تأثیرگذار جلوه کنند اما این تلاش به شکل غم‌انگیزی، بی‌فایده است و تماشاگر نه‌تنها توجه اش جلب نمی‌شود بلکه ساختار متزلزل، محتوای کلیشه‌ای و روایت ناقص فیلم، چنان برجسته و نمایان است که هیچ تکنیک و تاکتیکی نمی‌تواند این ضعف بنیادین را بپوشاند و درنتیجه، این موضوع سبب می‌شود که تماشاگر با ناکامی و خشم سینما را ترک کند و برای استودیوهای هالیوودی هیچ کابوسی وحشتناک‌تر از این نیست که تماشاگر، ناراضی و مغموم از سینما بیرون برود و خبر بد این است که این کابوس هولناک نصیب کمپانی یونیورسال شده است.
لینک مطلب: نقد و بررسی فیلم The Mummy
نقد و بررسی فیلم The Mummy| نویسنده: سیدحسین علوی
منبع متن: gamefa