با وجود این‌که بازی‌های جدید راضی کننده هستند و تجربه آن‌ها لذتی غیر قابل توصیف را به بازیکن می‌بخشد، اما هنوز هم نمی‌توان از بازی‌های دوران قدیم چشم پوشی کرد. البته از قدیم منظور ۲۰ سال پیش نیست! بازی‌هایی که از لحاظ کیفیت و تکنولوژی قطعا به پای بازی‌های امروزه نمی‌رسند ولی بسیاری از ما […]

روزی روزگاری: ضد‌قهرمان‌های پوشالی! | نقد و بررسی Kane & Lynch: Dead Men

با وجود این‌که بازی‌های جدید راضی کننده هستند و تجربه آن‌ها لذتی غیر قابل توصیف را به بازیکن می‌بخشد، اما هنوز هم نمی‌توان از بازی‌های دوران قدیم چشم پوشی کرد. البته از قدیم منظور ۲۰ سال پیش نیست! بازی‌هایی که از لحاظ کیفیت و تکنولوژی قطعا به پای بازی‌های امروزه نمی‌رسند ولی بسیاری از ما کودکی و یا نوجوانیمان را با چنین بازی‌هایی سر کردیم. آن روزها معمولا فقط برای وقت گذرانی و لذت بردن بازی می‌کردیم و کسی به مشکلات یک بازی دقت نمی‌کرد. بحث نمره خیلی اهمیت نداشت و این تنها تجربه خود بازیکن بود که نمره یک بازی را برایش مشخص می‌کرد. یکی از بازی‌هایی که از آن لذت بردیم ولی به لحاظ کیفی و فنی مشکلات زیادی داشت عنوان Kane & Lynch Dead Men  بود. بازی محبوبی که توسط استودیو سازنده Hitman ساخته شد و بعدا نسخه دوم آن‌هم با نام Dog Days منتشر شد که نمراتی بهتر از نسخه اول کسب کرد ولی در نهایت به متای جالبی دست پیدا نکرد. سری Kane & Lynch به قدری محبوب بود که اگر سری به فروم‌های خارجی بزنید متوجه عده‌ای می‌شوید که از IO Interactive خواسته بودند به جای ساخت Hitman جدید، نسخه سوم Kane & Lynch را بسازد. البته بارها شایعه ساخت نسخه سوم این سری پرطرفدار شنیده شد ولی هرگز خبری از یک Kane and Lynch جدید نبود. بهتر است از بحث دور نشویم و به صحبت درباره نسخه اول Kane & Lynch بپردازیم. متاسفانه وقتی با چشمانی باز به این بازی نگاه می‌کنیم متوجه ایرادات زیادی در بازی می‌شویم. البته Kane and Lynch Dead Men بازی لذت بخشی است ولی مشکلات خودش را دارد و از قضا این مشکلات واقعا زیاد هستند. شاید در این دوره اگر یک بازی با این ترتیب به مرحله انتشار برسد هرگز نتواند خود را در دل طرفداران جای دهد و برای سازنده نیز می‌تواند یک آبرو‌ریزی باشد. به هر حال بهتر است بیش از این مقدمه چینی نکنیم و به سراغ اصل ماجرا برویم و ببینیم Kane and Lynch Dead Men که در سال ۲۰۰۷ یعنی تقریبا ۱۱ سال قبل برای Xbox 360، PS3 و PC منتشر شد چه عملکردی داشته است.

Kane و Lynch را در زمره بی‌رحم‌ترین قاتل‌هایی قرار دهید تا کنون در بازی‌های رایانه‌ای دیده‌اید

داستان بازی مربوط به دو مرد به نام‌های Kane و Lynch است. داستان عنوان Kane & Lynch Dead Men هیچ چیز پیچیده‌ای ندارد و همان ابتدا همه چیز را متوجه می‌شوید. شما باید شخصیت Kane را کنترل کنید، مردی که قبلا برای گروهی به نام The7 کار می‌کرده و حالا پول زیادی به رئیس‌های خود بدهکار است. او به همراه لینچ در حال منتقل شدن به زندان هستند که ماشین انتقال آن‌ها توسط گروهی مورد حمله قرار می‌گیرد و کین و لینچ موفق به فرار می‌شوند. در ابتدا باید چند نیروی پلیس را بکشید و مسیری را طی کنید تا در نهایت به طور کامل از دست پلیس‌ها راحت شوید. بعدا مشخص می‌شود که لینچ قرار است از این پس مراقب کین باشد تا وی درست همان‌طوری رفتار کند که رئیس‌های سابقش می‌خواهند. کین یک خلافکار سابق است که خانواده‌اش، دخترش جنی و همسرش توسط گروه The7 گروگان گرفته شده‌اند و لینچ یک بیمار روانی است که به تازگی برای مراقبت از کین توسط گروه The7 استخدام شده است. از مشکلات بزرگ بازی دقیقا همین طراحی شخصیت‌های بازی است که اگر از طراحی چهره آن‌ها فاکتور بگیریم، دیگر هیچ چیز برای گفتن ندارند. کین و لینچ به هیچ عنوان برای بازیکن جذابیت ندارند و هیچ چیز به خصوصی در شخصیت‌شان دیده نمی‌شود که بتوان آن‌ها را دوست داشت. به عنوان دو مرد که شخصیت‌های اصلی یک بازی اکشن هستند، کین و لینچ هرگز شما را جذب خود نخواهند کرد و نمی‌توانید با این دو کاراکتر ارتباط برقرار کنید. کین و لینچ معلوم نیست که آیا واقعا شخصیت منفی هستند یا نه. در واقع یکی خلافکار سابق و دیگری یک بیمار روانی است که تحت هیچ شرایطی این دو شخصیت نمی‌توانند خود را در دل بازیکن جا کنند. علاوه بر این، هیچ دیالوگ خاصی در بازی دیده نمی‌شود که بتوان آن‌را مثبت دانست. تقریبا در همه جمله‌های شخصیت‌های اصلی بازی کلمه معروفی که با حرف “F” شروع می‌شود وجود دارد و جز این، هیچ چیز خاصی در این دیالوگ‌ها برای شما جالب نخواهد بود. نه جمله زیبایی نه عبارت طنزی و نه به طور کلی هیچ دیالوگ جالبی. داستان بازی به خودی خود خیلی بد نیست و روایت چندان نامناسبی هم ندارد ولی ضعف شخصیت‌ها سبب می‌شود که این موارد اصلا به چشم نیایند. کین از یک جایی به بعد به دنبال انتقام است و لینچ هم به او در این راه کمک می‌کند. نکته دیگر در مورد داستان بازی که کاملا سلیقه‌ای بوده و شاید یکی خوشش بیاید و یکی با آن حال نکند، مربوط به خشونت آن است. در بازی تا دلتان بخواهد خشونت وجود دارد و شخصیت‌های بازی مثل آب خوردن آدم می‌کشند. هم کین، هم لینچ و هم دشمنان این دو! بعد از جلو رفتن در بازی پی می‌برید که برای این شخصیت‌ها هیچ خط قرمزی وجود ندارد. البته از نکات مثبت بازی می‌توان به عدم وجود کات‌سین‌های غیرضروری و مسخره هم اشاره کرد. جایی که بازی حرفی برای گفتن ندارد به هیچ وجه با طولانی کردن یک کات‌سین این موضوع را نمی‌پوشاند و این موضوع شجاعانه و قابل تقدیر است. کات‌سین‌های بازی روی اصل مطلب تمرکز دارند و کمتر وقت خود و شما را روی جزئیات بیهوده تلف می‌کنند.

تناسب چهره و رفتار کین و لینچ فوق العاده است.

سیستم مبارزات بازی اگرچه به طور کلی لذت بخش است ولی مشکلات زیادی دارد. استانداردهای یک Third Person Shooter در Kane & Lynch رعایت شده و عناصر لازم را دارد. مثل هر شوتر سوم شخص دیگری، کاورگیری اهمیت بالایی دارد و مشکلی هم در این بخش دیده نمی‌شود. استفاده از کاور هم ضروری است و هم جذابیت سیستم مبارزات بازی افزایش می‌دهد. هنگام استفاده از کاور مناسب می‌توانید بهتر شلیک کنید و دشمنان خود را راحت‌تر از پای درآورید. با این حال گان پلی بازی مشکلات زیادی دارد. البته آن لذت بخشی که درباره‌اش صحبت کردیم را دارد ولی به لحاظ فنی به شدت زیر سوال است. دشمنان گاهی بیش از اندازه در مقابل گلوله‌های شما مقاوم می‌شوند و حتی شلیک به صورتشان هم برای شما ثمری ندارد. ب تفسیر برخی‌ها، دشمنان حتی روی سر و صورتشان هم ضدگلوله دارند! نشانه‌گیری هم ایرادات خاص خود را دارد و وقتی پشت سنگر هستید کارتان به شدت سخت می‌شود. موضوع بعدی در رابطه با مبارزات بازی ضعف هوش مصنوعی است. AI دشمنان شما واقعا پایین است و با یک مشت پلیس یا نیروی ویژه کند‌ذهن سر و کار دارید. این افراد زمانی که می‌خواهند جای خود را عوض کنند یا برای شلیک به شما از سنگر خود خارج شوند اصلا توجهی به هیچ‌چیز و هیچ‌کس ندارند و فقط کار خودشان را انجام می‌دهند. مستقیم خود را در معرض گلوله‌های شما و دوستانتان قرار می‌دهند و کار شما را ساده‌تر می‌کنند. مطمئنا هیچ‌کس دوست ندارد بازی را به این ترتیب پیش ببرد و ترجیح می‌دهید با یک چالش واقعی مواجه باشید. البته بازی به اندازه کافی چالش برانگیز بوده و نمی‌توان گفت به پایان رساندن Kane & Lynch کار خیلی آسانی است. باید اشاره کرد که دشمنان شما اصلا از هوش جالبی برخوردار نیستند ولی معمولا شلیک‌هایشان دقیق است و خیلی خوب می‌توانند شما و هم‌تیمی‌هایتان را هدف قرار دهند. وضعیت AI یارانتان هم بهتر نیست و آن‌ها نیز معمولا در تیررس گلوله هستند. سرجایشان می‌ایستند و تیراندازی می‌کنند و شما باید دست به دعا به دشمنان شلیک کنید تا خدایی نکرده یکی از افرادتان صدمه جدی نبیند. یکی از مواردی که همواره به کار خواهد آمد توانایی دستور دادن به هم‌تیمی‌هایتان است.

استفاده از سنگر مناسب اهمیت زیادی دارد

دستتان در زمینه دستور به هم تیمی‌هایتان باز است و کارهای مفید زیادی می‌توانید بدین ترتیب انجام دهید. می‌توانید به آن‌ها دستور دهید تا در یک نقطه دور هم جمع شوند ( به اصطلاح گیمی: regroup ) یا به نقطه‌ای خاص بروند و یا یک هدف خاص را از پای درآورند. با کمی تجربه متوجه می‌شوید که بهترین دستور کدام است. با توجه به شرایط کلی بازی بهتر است دوستانتان را نزدیک خودتان نگه دارید تا هم بتوانید از آن‌ها مراقبت کنید و هم آن‌ها بتوانند این لطف را در حق شما بکنند. فرستادن آن‌ها به دنبال دشمن همیشه پیامد مثبتی ندارد و خیلی جاها منجر به مرگ نیروهای خودی و تمام شدن بازی برای شما می‌شود. از طرفی، با در نظر گرفتن هوش مصنوعی ضعیف نیروهای خودی، اینکار خیلی عاقلانه نیست. نکته مهم دیگر در گیم پلی بازی Kane & Lynch Dead Men مربوط به سلامتی شماست. اولا که نوار سلامتی به شما نشان داده نمی‌شود و خودتان باید متوجه باشید که چه موقع جانتان بیشتر در خطر است و باید استراتژی خود را عوض کنید. نکته دیگر این است که شما بلافاصله بعد از زمین خوردن نمی‌میرید. اگر از بازی‌های امسال Ghost Recon Wildlands را بازی کرده باشید متوجه هستید که صحبت در چه موردی است. بعد از این که روی زمین افتادید هم‌تیمی‌هایتان زمان کوتاهی دارند تا شما را نجات داده یا به اصطلاح revive کنند. بالاتر گفتیم که بهتر است دوستانتان را نزدیک خود نگه دارید، دلیلش هم همین موضوع است. شما نیز چنین وظیفه‌ای را در قبال هم‌تیمی خود دارید و اگر احیانا یکی از دوستانتان تیر خورد و روی زمین افتاد باید او را نجات دهید. به همین خاطر حضور هم‌تیمی‌هایتان دور از شما، وسط میدان جنگ اصلا به نفع هیچ‌کس نیست. بدون شک اگر یکی از افرادتان وسط میدان مبارزه روی زمین بیفتد رسما هیچ کاری از دست شما ساخته نیست و بازی را هم در نهایت می‌بازید. چیزی که مشخص است شما در کنترل افرادتان اختیار کامل دارید و می‌توانید هر طور که می‌خواهید از آن‌ها کمک بگیرید و کار بکشید.

بخش آنلاین بازی جذاب است ولی چون محدود است، تجربه‌ای طولانی مدت را برایتان رقم نخواهد زد و بعد از مدتی خسته می‌شوید. بخش multiplayer بازی تنها یک مد دارد و آن‌هم ۸ بازیکن را ساپورت می‌کند. نحوه بازی کردن به این ترتیب است که یک بازیکن در یک تیم هشت نفره خلافکار جای می‌گیرد و به تیم دستور داده می‌شود که از مکان‌های مختلف پول، مواد ( کوکائین ) و یا جواهرات بدزدد. جاهای زیادی برای دزدی وجود دارد بدین ترتیب ممکن است از شما خواسته شود که یک بانک را بزنید! بعد از دستبرد به جاهای مختلف می‌توانید یک خائن شوید. پول را بردارید و بدون تقسیم کردن با هم‌تیمی‌هایتان آن را کاملا برداشته و فرار کنید که این بدین معناست که هم‌تیمی‌های سابقتان حالا به دنبال شما می‌گردند تا انتقام بگیرند. همین یک مد multiplayer بازی واقعا جذاب است و تنها مشکل آن، این است که بعد از مدتی تکراری می‌شود. طبیعی است که بازیکن به دنبال تنوع باشد و آن را در Kane & Lynch Dead Men پیدا نخواهد کرد.

Kane & Lynch: Dead Men را آنلاین بازی کنید!

بازی در بعد گرافیکی عملکرد ناامیدکننده‌ای ندارد. لوکیشن‌های بازی به خوبی طراحی شده‌اند و اگر بخواهیم آن‌ها را به یک نقاشی تشبیه کنیم، باید این نقاشی را تحسین کرد. از طرفی دیگر طراحی تکسچرها نیز قابل قبول است و باز هم می‌توان به آن نمره قبولی بالا داد. مطمئنا در یک بازی اکشن گیم پلی مهم‌تر از گرافیک است ولی ظاهرا در Kane & Lynch، سازندگان اولویت‌ها را به درستی انتخاب نکرده‌اند! بازی از محیط‌های متنوعی برخوردار است و همه به خوبی طراحی شده‌اند. حتی طراحی چهره شخصیت‌ها هم قابل قبول است و کین و لینچ شاید از کاراکترهای دلچسبی نباشند ولی صورت آن‌ها با توجه به نقشی که در بازی دارند، فوق العاده است. این دو خصوصا لینچ، قیافه‌اش کاملا به مرد ۴۱ ساله‌ای که تعادل روانی ندارد و همسر خود را کشته است، شبیه است. انیمیشن‌های زیادی در بازی گنجانده نشده ولی همان تعداد کم نیز قابل قبول هستند. به طور کلی بازی به لحاظ گرافیکی عملکرد خوبی دارد ولی ایرادات و مشکلاتی نیز دارد که این بسته به دیدگاه بازیکن می‌تواند یک نکته منفی باشد یا اصلا به حساب آورده نشود. ولی چیزی که به یقین می‌توان در مورد آن صحبت کرد، بهتر بودن گرافیک بازی از داستان و گیم پلی آن است.

این‌که یک بازی محبوب باشد هیچوقت بی‌دلیل نیست. Kane & Lynch: Dead Men تمام مشکلاتی که ذکر کردیم را دارد. کمتر کسی را می‌توان یافت که یکی از این دو شخصیت را جزو شخصیت‌های محبوب دوران گیمریش بداند و یا دست‌کم، جزو ۱۰ شخصیت برترش نخواهند بود. با این وجود Kane & Lynch: Dead Men بازی محبوبی است که بنا به دلایلی طرفداران زیادی دارد و تعداد افرادی که دوست دارند نسخه سوم آن را هم یک روزی بازی کنند کم نیست. قبلا شایعات زیادی مبنی بر ساخت یک نسخه دیگر از این سری به گوش می‌رسید ولی فعلا خبری نیست و به نظر هم نمی‌رسد که به این زودی‌ها خبر خوشحال‌کننده‌ای مبنی بر در حال ساخت بودن نسخه سوم Kane & Lynch به گوشمان برسد. هر دو نسخه Kane and Lynch پیش از انتشار قول‌های زیادی دادند که در نسخه نهایی این قول‌ها عملی نشد و بازی از دیدگاه یک منتقد هرگز یک بازی موفق به شمار نرفت. واقعیت این است که Kane & Lynch: Dead Men در قیاس با بازی‌های هم‌سبک خود هیچ حرفی برای گفتن ندارد ولی خب در دورانی که منتشر شد طرفداران زیادی پیدا کرد و هنوز هم آن طرفداران را دارد. اما حتی وجود این همه طرفدار هم نمی‌تواند ضعف‌های بازی را بپوشاند. ضعف‌هایی که از Kane & Lynch: Dead Men یک بازی نهایتا متوسط می‌سازند.

نکات مثبت: سیستم تیر اندازی و کاورگیری – مبارزات چالش برانگیز – صداگذاری قابل قبول – گرافیک بازی
نکات منفی: ضعف کلی داستان و شخصیت پردازی – گیم پلی بازی به جز در چند مورد خاص ضعیف است – هوش مصنوعی پایین
نمره نهایی: ۶

منبع متن: gamefa