یادداشتی برای TGC 2017

اصولا صحبت در مورد اهمیت بازی‌ها در ایران، کار سختی است. خصومت‌های زیاد و دغدغه‌های تکراری به کنار، مسائلی مثل Piracy و فرهنگ مصرف‌کنندگی ما در کنار محدودیت‌هایی که بازیسازان ایرانی را از یک آموزش کلاسیک دور نگه می داشت، ساخت بازی در ایران را به پروسه‌ای طاقت فرسا و ناکارآمد تبدیل کرده بود.

حال که تقریبا یک روز است که از نمایشگاه بازی‌های رایانه‌ای تهران می‌گذرد و با گذر از احساسات و برداشت های اولیه، معتقدم TGC یکی از قدم‌های موفقیت آمیز برای پیش بردن صنعت بازی ها در کشورمان بود. چرا؟

1) نمایشگاه امسال با همکاری Games Connection برگزار شد و در نتیجه میزبان تعدادی از مهم‌ترین فعالان گیم در دنیا بود. در مصاحبه با آن‌ها، دید جالب توجهی از انتظارات و توقعاتی که پس از بازدید از نمایشگاه داشتند، یافتم. همگی از "شور" حاضر در میان بازیسازانمان سخن می گفتند، از این که پتانسیل برخی بازی‌ها ماورای تصورشان بوده و عملکردمان را بسیار مثبت ارزیابی کردند. از آن طرف البته صحبت از آموزش غلط و دم دستی به سازندگان مطرح شد و موضوع خام بودن ایده‌ها و شاید برخی رویکردهای غلط، صدمه‌ی قابل‌توجه (هر چند جبران‌پذیر) را به پیکره‌ی جریان بازیسازی وارد کرده. چنین نمایشگاهی با کنفرانس‌های آموزشی و سخنرانان آبدیده، می تواند آغازی برای یافتن مسیر صحیح در صنعت بازی کشورمان شود.

2) در حین گذر از غرفه‌ها، به این پی بردم که به قول مهمانان خارجی مان جریان بازیساز ما، هم بسیار جوان است و هم بسیار مشتاق. موج بازیسازی ما، موج دوم است. یعنی کسانی که کنار هم این راه را می پیمایند، گیمرانی بودند مشتاق به اجرا کردن ایده‌هایشان. این نکته که یک سری "گیمر" باهوش و قابل، بازی بسازند بهترین حالتی است که برای جریان بازیسازی می توانم متصور بود.

3) اصولا نمایشگاههای اینگونه، باید هم‌آوردی باشند تا بازیسازان مختلف، پیر و جوان در کنار هم تجربیاتشان را به اشتراک بگذارند و دغدعه‌هایشان را بگویند و این به نظرم بزرگترین نکته مثبت نمایشگاه بود؛ و مدیومی چون پردیس‌گیم در این پروسه، با بازی‌های ناب و سازندگان عجیب روبرو شد و دنیای ما را بیش از پیش وسیع تر کرد که به صورت محسوس و نامحسوس تاثیراتش را خواهید دید.

این بودن در کنار یکدیگر فارغ از تمام حاشیه‌ها، آن چیزی بود که من را به جلو برد. مصاحبه‌هایی که ماورای پرسش و پاسخ‌اند و تبدیل شده‌اند به گپی میان دو طرف، آشنایی و دوست شدن با چهره‌هایی که وصف بزرگی کارشان در چند کلمه نمی‌گنجد و ملاقات با بزرگان صنعت و شیرینی پیروزی مقابل آن‌ها در کونگ فوتِ رِیمَن! نمایشگاه امسال هم‌آوردی بود مفید برای تمام کسانی که در آن شرکت کردند و امیدوارم سکویی باشد برای تبدیل شدنمان به یکی از جریان های اصلی بازیسازی

نویسنده: محمد تقوی

منبع متن: pardisgame