روز سه‌شنبه، ۲۲ شهریور ماه، جشن دو سالگی مجله بازینامه برگزار شد. جشنی که به سبب دو سال فعالیت پیاپی این رسانه ترتیب داده شد و در آن پروژه‌ها و اهداف جدید بازینامه معرفی شدند.
به گزارش پردیس‌گیم، این مراسم با همراهی و همیاری بانک مهر اقتصاد استان فارس، شرکت MSI و شرکت آواگیمز در سالن آواتک برگزار شد. مراسمی که مهمانان آن را اهالی رسانه و بازی‌سازان تشکیل می‌دادند. شروع مراسم با صحبت و سخنرانی نریمان صفاپور، مجری مراسم آغاز شد که دلیل برگزاری این جشن را شرح داد. صفاپور در صحبت‌هایش گفت: امروز دور هم جمع شدیم تا جشن دو سالگی مجله بازینامه را برگزار کنیم. نشریه‌ای که به دور از هیچ‌گونه حمایت خاصی، به مستقل‌ترین شکل ممکن در این دو سال فعالیت داشته و تنها هدف آن آموزش بازی‌سازی به زبانی ساده به علاقه‌مندان بوده است. مجری برنامه در ادامه صحبت‌هایش از حمایت از بازی‌های ایرانی صحبت کرد و افزود: بازینامه همواره تلاش کرده تا به نحو احسنت از بازی‌سازها و بازی‌های ایرانی حمایت کند و بتواند در راستای معرفی هرچه بهتر این عناوین به مخاطبان قدم بردارد.
در ادامه مراسم، نماهنگ‌هایی از محصولات شرکت MSI به نمایش درآمد تا حضار با محصولات جدید این شرکت آشنا شوند. پس از آن امین پیله‌چی، به عنوان نماینده شرکت MSI و یکی از اسپانسرهای اصلی این جشن، به روی سن آمد و در رابطه با شرکت MSI توضیحاتی داد. او در صحبت‌هایش به این موضوع اشاره کرد که این شرکت از ابتدای ورود مستقیمش به ایران در تلاش بوده تا از صنعت بازی‌سازی و رویدادهای مربوط به این حوزه به بهترین شکل حمایت کند و در نظر دارد تا در آینده نیز این حمایت‌ها را ادامه دهد. پیله‌چی در ادامه صحبت‌هایش از توانایی‌های بالای لپ‌تاپ‌های گیمینگ MSI رونمایی کرد و با نمایش آمار و ارقام‌های دقیق، قدرت بالای محصولات این شرکت را با جزئیات کامل شرح داد.
پس از اتمام صحبت‌های امین پیله‌چی، نوبت به پخش تیزر مجله بازینامه رسید. در این تیزر، تمامی بخش‌های اصلی مجله بازینامه معرفی شدند و آشنایی بیشتری با این رسانه شکل گرفت. بعد از آن نیز سپهر ترابی، مدیر مسئول مجله بازینامه به روی سن آمد تا در رابطه با شرایط کاری این دو سال سخنرانی کند. ترابی در ابتدای صحبت‌هایش گفت: شاید نه من و نه هیچ فرد دیگری فکرش را نمی‌کرد که بازینامه بتواند دو سال پیاپی فعالیت کند و در این لحظه، آغاز سال سومش را جشن بگیرد. در ادامه، ترابی از نحوه شکل‌گیری بازینامه حرف زد و افزود: پس از اینکه مجله بازی‌سازی که توسط نشریه دنیای بازی منتشر می‌شد، انتشارش به پایان رسید، تنها چیزی که در فکرم خطور کرد این بود که جای خالی چنین نشریه‌ای تا ابد خالی خواهند ماند. مجله بازی‌سازی راه متفاوت و خاصی را پیش گرفته بود که متاسفانه خیلی زود هم راهش به پایان رسید. به جرات می‌توانم بگویم که علاقه‌ام به بازی‌سازی و البته مجله بازی‌سازی، باعث شد تا ایده تاسیس بازینامه شکل بگیرد. ایده‌ای که از تیر ماه ۹۴ در میدان ونک پرورانده و از همان موقع هم سوت آغاز زده شد. همه چیز به خوبی و خوشی پیش رفت و اول مهر ماه ۹۴ اولین شماره مجله بازینامه منتشر شد.
مدیر مسئول مجله بازینامه در ادامه صحبت‌هایش، مشکلات و حواشی این دو سال را شرح داد و گفت: از همان آغاز کار و با همان تیم قدیمی‌ای که داشتیم، تنها هدف ما آموزش بازی‌سازی و حمایت از بازی‌های ایرانی بود. به جرات می‌توانم بگویم هدف هیچ یک از ما کسب درآمد و سود مالی نبود. ولی اتفاقاتی که ابتدای مسیر رخ داد و اضافه شدن یک حامی مالی در سه ماهه نخست تا حدودی معامله‌های ما را بر هم زد. معامله وقتی برهم زده شده شد که حامی نخست ما به خاطر مشکلاتی که داشت تصمیم گرفت ما را در میانه راه رها کند و همین موضوع ضربه مهلکی به تیم ما وارد کرد. عملا منبع درآمدی نداشتیم و هزینه‌های جزئی هم از محل خاصی تامین نمی‌شدند. تا شماره ششم با سختی‌های زیادی جلو آمدیم و متاسفانه وجود بحران‌ها و حواشی عجیب باعث شد تا به مدت سه ماه خبری از بازینامه نباشد. پس از سه ماه با اضافه شدن نفرات جدید به مجله، کار کمی سرعت گرفت و روند انتشار مجله از سر گرفته شد. پس از اینکه مجله دوباره روی غلتک افتاد، اضافه شدن ارکین زاهدی به عنوان سردبیر و پس از او، آرش فریدی، کاتالیزگری بود که ما به آن نیاز داشتیم. سردبیری آرش فریدی و افزودن چند بخش جدید به مجله، وضعیت را به کلی دگرگون کرد و بازینامه دوباره مسیر اصلی خود را پیدا کرد و آن نظم همیشگی شکل گرفت. نظمی که خدا را شاکریم تا همین لحظه ادامه داشته و مطمئن هستیم ادامه‌دار خواهد بود.
پایان صحبت‌های ترابی، به تقدیر از حامیان و تحریریه مجله اختصاص یافته بود، او در این رابطه گفت: صحبت اصلی من در مورد موارد دیگری است. مواردی که قطع به یقین خیلی از ما و البته رسانه‌های هم با آن مشکل داشته‌اند. بازینامه از نظر من و شاید خیلی‌های دیگر یک حرکت فرهنگی و آموزشی خوب بود. حرکت فرهنگی و آموزشی‌ای که شاید کوچک‌ترین حمایت‌ها می‌توانست باعث شود تا انگیزه تیم این نشریه بیشتر از همیشه باشد و نتیجه بهتری نیز عاید همگی شود. حمایتی که نه تنها نبود، بلکه گاهی اوقات تلاش‌هایی غیرقابل درک برای نبودن بازینامه شکل می‌گرفت. بازینامه‌ای که در این دو سال شاید هیچ یک از اعضای تحریریه‌اش از نظر مالی تامین نشدند ولی حداقل مشغول به شغلی شدند که به آن علاقه داشتند. اشتغال‌زایی‌ای شکل گرفت که هیچ کس برای رشد آن دست یاری دراز نکرد. اما با تمام این اوصاف این تحریریه بازینامه بود که دو سال پیاپی بدون هیچ گله و شکایتی فقط تلاش کرد و تلاش و تلاش. به قول معروف، تیم بازینامه ثابت کرد کار نشد ندارد! تیمی که لایق هستند تا دست تک به تکشان را ببوسم و از آن‌ها تشکر کنم. شاید در نگاه اول موضوع مهمی به نظر نرسد، اما اینکه ماهانه حداقل ۳۰ نفر برای انتشار یک نشریه بدون هیچ چشم داشتی فعالیت کنند، اتفاق بزرگی است. اتفاق بزرگی که باز هم تکرار میکنم هیچ وقت حمایت نشد. ما مستقل بودن در ۷۳۰ روز را در کنار هم تجربه کردیم. مستقل بودنی که شاید خیلی از بازی‌سازان متسقل نیز مانند آن را تجربه نکرده باشند. مستقل بودنی که یقین دارم فقط و فقط تحریریه بازینامه تجربه‌اش کرده‌اند. تحریریه‌ای که به آن‌ها می‌بالم و باید بگویم همکاری با آن‌ها یکی از افتخارات زندگی من است.
اما در این بین شاید این سوال به وجود بیاید که به هر حال در این دو سال مخارجی وجود داشته که الزامی بوده‌اند و برای بقای مجله باید پرداخت می‌شدند. بله قطعا همین‌طور است. درست است افرادی که باید ما را حمایت نکردند و اگر هم حمایت کردند، عملا باری از دوش بازینامه و تحریریه‌اش برداشته نشد و من بدتر شرمنده دوستانم شدم، اما سه نفر بیشتر از خود من و هر کس دیگری برای بازینامه زحمت کشیدند. زحمتی که مطمئن هستم هیچ‌گاه توانایی جبران آن را نخواهم داشت. در برهه‌هایی از زمان که مخارج اضطراری پیش می‌آمد، در زمانی که فشار کاری بیش از حد ممکن بود، در زمان‌هایی که من هر لحظه تصمیم داشتم تا مجله را تعطیل کنم، تنها سه نفر بودند که باعث شدند بازینامه دو سال دوام آورد و باز هم به مسیر خود ادامه دهد. این سه نفر، خانواده من بودند که از روز اول تاسیس مجله تا همین امروز، چنان با من محکم قدم برداشته‌اند که گاهی حس میکنم بهتر است دیگر به سراغ هیچ ارگان یا شرکتی برای حمایت نروم. چون بازینامه ۷۳۰ روز است که سه حامی طلایی دارد که در هر لحظه و هر زمان آن را حمایت کرده‌اند. حامیانی که هیچ گاه زیر قول خود نزده‌اند، حامیانی که همیشه خوش قول بوده‌اند و حامیانی که همیشه حضور داشته‌اند. پدر، مادر و خواهر من همان سه حامی طلایی هستند و به نظرم الان بهترین فرصت بود از آن‌ها نام ببرم. سه نفری که اگر نبودند، بازینامه هم نبود. ما امید داریم تا با حمایت و همراهی تمامی دوستانمان بتوانیم مانند این دو سال، به خوبی در این مسیر قدم برداریم و در جهت رشد و پیشرفت صنعت بازی‌سازی، کارهای بهتری انجام دهیم.
پس از صحبت‌های سپهر ترابی، نوبت به سخنرانی آرش فریدی، سردبیر مجله بازینامه رسید. روی صحبت فریدی، با تمامی اعضای صنعت بازی‌سازی بود. او در صحبت‌هایش به این موضوع اشاره کرد که همه ما در کنار هم باید به رشد این جامعه کمک کنیم. فریدی در صحبت‌هایش بر این باور بود که چیزی به اسم صنعت بازی‌سازی عملا وجود ندارد و ما در حال حاضر یک جامعه بازی‌سازی داریم. چون روش فعالیت و روند کاری اعضا در این ساز و کار به هیچ عنوان شبیه به دیگر صنعت‌ها نیست. فریدی در ادامه صحبت‌هایش اعلام کرد که قالب جدید بازینامه از امروز در دسترس است و در آن همه علاقه‌مندان می‌توانند در کنار ما تولید محتوا کنند و رشد و پیشرفت علاقه‌مندان به بازی‌سازی کمک کنند.
حسین مزروعی، به عنوان نماینده شرکت آواگیمز و دیگر اسپانسر این جشن، بعد صحبت‌های آرش فریدی به روی سن آمد و به معرفی آواگیمز و سرویس‌هایی که در اختیار بازی‌سازان قرار می‌دهد پرداخت. مزورعی اعلام کرد که این شرکت تا ۴۰۰ میلیون تومان از بازی‌های ایرانی حمایت می‌کند و کمک می‌کند تا آن‌ها در روندی رو به رشد و قوی مسیر ساخت را طی کنند تا نتیجه نهایی مطلوب باشد. هدف از این کار نیز رساندن سطح کیفی بازی‌های ایرانی به نمونه‌های خارجی است. مزورعی در ادامه صحبت‌هایش افزود: ما حتی این بستر را داریم تا مرز دو میلیارد تومان نیز از بازی‌های فاخر و قوی حمایت کنیم. البته باید یادآور شوم تا به حال هیچ اثری نبوده که چنین پتانسیل بالایی داشته باشد. مزورعی در میان صحبت‌هایش نیز به این موضوع اشاره کرد که کار و فعالیت رسانه‌ای بسیار سخت است و تیم بازینامه کار سختی در پیش دارد.
پس از این صحبت‌ها، نریمان صفاپور، مجری برنامه به معرفی برنامه‌ها و پروژه‌های جدید بازینامه پرداخت. اولین بخشی که صفاپور به معرفی آن پرداخت، قالب جدید سایت بازینامه بود. از روز ۲۲ شهریور ماه، قالب جدید سایت بازینامه راه‌اندازی شده و در دسترس است. این قالب جدید دیگر همانند گذشته نیست و رویکردی خبری به خود گرفته است. پیش از این سایت بازینامه صرفا درگاهی برای دانلود مجله و معرفی اعضا بود و تنها برخی اخبار مهم در آن درج می‌شد، اما از این پس، همانند مجله، مقالات و اخبار نیز در آن قرار می‌گیرد، و امید است این قالب جدید بتواند در تبادل دانش بازی‌سازی بیشتر از همیشه موثر واقع شود.
پروژه بعدی که بسیار برای تیم بازینامه حائز اهمیت است، سایت هونِر است. این سایت دقیقا رویکرد و هدفی همچون بازینامه دارد، اما مخاطب و موضوع آن دیگر علاقه‌مندان به بازی‌سازی و بازی نیست. سایت هونر، هنرهای هفتگانه را هدف گرفته و قصد دارد همچون بازینامه با تولید مطالب آموزشی، پژوهشی و مقالات تخصصی، به درگاهی مورد اطمینان برای علاقه‌مندان به هنرهای هفتگانه تبدیل شود. این سایت نیز از روز ۲۲ شهریور ماه، به آدرس hooner.org در دسترس است و شورای سردبیری آن را نیز نریمان صفاپور، رامین محمودی و محیا کمالوند تشکیل می‌دهد.
آخرین قسمت از معرفی‌ها نیز به رونمایی از جلد شماره جدید بازینامه اختصاص یافت. این جلد که توسط ریحانه آل‌شیخ و فربد بحرالعلومی طراحی شده، به مستقل بودن بازینامه اشاره دارد. همان‌طور که در تصویر جلد می‌بینید، فردی که در وسط جلد قرار دارد، به نوعی نماد تحریریه و اعضای بازینامه است که در تنهایی و بدون هیچ گونه حمایتی در تلاش هستند تا بازینامه رشد پیدا کند. رباتی که توسط این فرد در حال تکمیل ساخت است نیز از این پس به عنوان نماد بازینامه شناخته خواهد شد.
منبع متن: pardisgame