بازیگران بااستعاد پرشماری در هالیوود حضور دارند، ولی خیلی‌ها در نقش‌های تکراری گیر می‌کنند و مجبور می‌شوند یک تیپ مشخص را در فیلم‌های متعددی بازی کنند. حالا یا چون در به نمایش در آوردن نوعی از شخصیت‌ها مهارتی بی‌نظیر دارند یا نقش‌آفرینی‌شان در یک فیلم به‌خصوص چنان محبوب و پرطرفدار شده که استودیوهای گوناگون به طمع تکرار موفقیت آن فیلم، شخصیت‌های مشابهی در اختیارشان قرار داده‌اند.
- ۱۰ بازیگر غیرآمریکایی برتر در سریال‌های تلویزیونی آمریکایی
- ۱۰۰ بازیگر مرد برتر تاریخ سینما
- ۱۰۰ بازیگر زن برتر تاریخ سینما
استفاده‌ی بازیگران در نقش‌های مشابه تیپیکال لزوما چیز بدی نیست، اما گاهی وقت‌ها بازیگرهای درجه‌یک و فوق‌العاده را اسیر فرآیندی تکراری می‌کند و تا به خودشان می‌آیند می‌بینند یک نقش تکراری را بارها و بارها بازی کرده‌اند، آن هم به خاطر اینکه در بار اول چنان تأثیرگذار و جذاب اجرایش کرده‌اند که همه را غافلگیر کرده.
۱. آدام سندلر
احتمالا اولین چیزی که بعد از خواندن نام آدام سندلر در ذهنتان آمد، لبخندهای کج او بود. این کمدین نام‌آشنا و محبوب تقریبا کل زندگیش نقش مردهایی را بازی کرده که رفتارهای بچگانه دارند. در فیلم «بیلی مدیسن» (Billy Madison) که سکوی پرتاب آدام سندلر بود و او را به شهرت و موفقیت رساند، عملا او را در نقش مرد بزرگسالی می‌دیدیم که به مدرسه بازمی‌گشت تا دوران مدرسه‌اش را دوباره تجربه کند.
فرقی نمی‌کند کاراکتر سندلر در فیلم خجالتی است یا پرحرف و برون‌گرا، خوش‌قلب است یا پلید، همیشه رفتارهای بچگانه‌اش را دارد. در فیلم «نیکی کوچولو» (Little Nicky) یک مرد آرام خجالتی با رفتارهای معصومانه و بچگانه است. در فیلم «آبدارچی» (The Waterboy) مردی خوش‌قلب است که زود عصبانی می‌شود، ولی باز هم رفتارهای بچگانه دارد. او حتی در فیلمی که عنوانش «بزرگ‌شده‌ها» (Grown Ups) است هم نقش یک آدم بالغ را بازی نکرده. تا زمانی که مردم برای دیدنش پول می‌دهند و خودش هم راضی است، او نقش یک مرد ۱۳ ساله را بازی خواهد کرد.
۲. دنیل رادکلیف
دنیل رادکلیف از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ نقش هری پاتر را در هشت فیلم بازی کرد. اما از وقتی که او نقش «پسری که زنده ماند» (لقب هری پاتر) را بازی کرد تا به امروز، او نتوانسته به مخاطبان بقبولاند که «بازیگری است که می‌تواند نقش‌های دیگری هم بازی کند».
ردکلیف طی این سال‌ها در نقش‌های گوناگونی ظاهر شده، اما هنوز نتوانسته از زیر سایه‌ی کاراکتر محبوب و مشهور هری پاتر بیرون بیاید. مخاطبان سینما شاهد بزرگ شدن او در نقش هری پاتر بودند و طی سال‌هایی که نقش این پسر جادوگر را بازی کرد، از کودکی به نوجوانی رسید و حالا نامش در خاطره‌ی همه‌ی ما بهعنوان «بازیگر هری پاتر» ثبت شده است. هر کاری هم می‌کند فایده ندارد و همه جا با همین عنوان شناخته می‌شود. چه نقش‌های غیرمتعارف در تئاتر بازی کند و چه نقش شخصیت منفی فیلم‌هایی مثل قسمت دوم «حالا مرا می‌بینی» (Now You See Me)، مخاطبان او را در قامت دیگری نمی‌پذیرند.
۳. بتی وایت
بتی وایت در جوانی‌هایش نقش‌های متنوع و گوناگونی بازی می‌کرد، اما برای بیش از ۴۰ سال در نقش مادربزرگ مهربان فیلم‌های زیادی ظاهر شد. از سال ۱۹۸۵ به بعد او مدام در فیلم‌ها و سریال‌های متفاوت نقش پیرزن مهربان و دلسوز را بازی کرد و هیچ تغییری هم به خودش نداد.
او همه جا همین پیرزن ساده‌دل و بانمک است و هیچ‌کدام از ویژگی‌هایش هم عوض نمی‌شود. تمام شوخی‌هایی هم که برایش در سریال‌ها و فیلم‌های گوناگون می‌نویسند، روی موقعیت‌های تکراری سوار شده. اما با وجود تمام این‌ها هنوز دوستش داریم.
۴. میشل رودریگز
میشل رودریگز از زمان فیلم «دختر مبارز» (Girlfight) که او را به شهرت رساند تا الان، همیشه نقش دخترهای سرسخت و مبارز را بازی کرده و فیلم‌های هالیوودی هربار خواسته‌اند زنی نیرومند و جنگنده نشان دهند، اولین نفر سراغ او آمده‌اند.
میشل رودریگز یا مشغول مشت‌زنی در خیابان‌هاست، یا رانندگی با ماشین‌های سریع در فرنچایز «سریع و خشن» (Fast and the Furious). گاهی هم در فیلم‌هایی مثل «ماشته» (Machete) و «رزیدنت اویل» (Resident Evil) با انواع اسلحه به ملت حمله می‌کند و کشت و کشتار به راه می‌اندازد. در اغلب اوقات نقش زن‌هایی را بازی می‌کند که ویژگیها و رفتارهای معمول زن‌های دیگر را ندارد و همیشه می‌خواهند قوی و شکست‌ناپذیر به نظر برسند.
نقش‌آفرینی‌های تکراری رودریگز به سینما خلاصه نمی‌شود و در بازی‌های کامپیوتری هم جای زن‌های این مدلی حرف زده. صدای او را می‌توانید در قسمت دوم بازی‌های «هیلو» (Halo) و «کال آو دیوتی: بلک اپس» (Call of Duty: Black Ops) بشنوید.
۵. آدام وست
آدام وست فقید پیش از حضورش در نقش بتمن، پای ثابت سریال‌هایی مثل «ماوریک» (Maverick) و «کارآگاهان» (The Detectives) بود. اما از سال ۱۹۶۶ که لباس بتمن را پوشید، دیگر نتوانست از این نقش بیرون بیاید.
مدت‌ها بعد از اینکه سریال تلویزیونی بتمن کنسل شد، آدام وست در سریال‌های انیمیشنی متعددی جای بتمن حرف زد و سال‌های دهه‌ی ۷۰ و ۸۰ میلادی را مشغول همین کار بود. حتی آخرین اثری که پیش از مرگ صداپیشگی کرد، «بتمن علیه دوچهره» (Batman vs. Two-Face) بود، فیلمی انیمیشنی که مستقیم برای انتشار در نمایش خانگی ساخته شد.
۶. بندیکت کامبربچ
از زمانی که کامبربرچ نقش شرلوک هولمز را در سریال به‌شدت محبوب BBC بازی کرد، در این نقش اسیر شد. حالا در هر فیلمی که می‌خواهند شخصیتی نابغه و گوشه‌گیر را نشان دهند، سراغ بندیکت کامبربچ می‌روند. هر بار اسمش را در فیلمی می‌بینیم فوری متوجه می‌شویم که قرار است با شخصیتی شبیه شرلوک هولمز مواجه شویم. باهوش، همه‌چیزدان و از نظر اجتماعی معذب و گوشه‌گیر. مردی جوان که به خاطر موهبت درون مغزش، نمی‌تواند با دیگران درست ارتباط بگیرد. حتی صدا و لحن دیالوگ گفتنش هم ثابت شده. عادت کرده‌ایم که با شنیدن صدای کامبربچ، منتظر توضیحات علمی پیچیده باشیم.
حتی وقتی می‌خواهد آدم‌های واقعی نظیر آلن تورینگ را در فیلمی مثل «بازی تقلید» (The Imitation Game) به نمایش بگذارد، باز هم همان نابغه‌ی نکته‌سنج همه‌چیزدان است که با لحنی پرطمطراق حرف می‌زند.
۷. آنتونی پرکینز
آنتونی پرکینز برای بازی در دومین فیلمش یعنی «ترغیب دوستانه» (Friendly Persuasion) برنده‌ی گلدن گلوب شد و نامزدی اسکار هم به دست آورد. اما همه او را به خاطر بازی در فیلم «روانی» (Psycho) می‌شناسند و هر کسی عکسش را ببیند می‌گوید که او نورمن بیتس فیلم روانی است.
پرکینز بعد از بازی در فیلم روانی مجبور شد بارها نقش‌های مشابه را تکرار کند. او در فیلم‌هایی کم‌سروصداتر و در نقش‌های کوتاه‌تری ظاهر شد، فیلم‌هایی که بیشترشان در ژانر ترسناک بودند. اما هر کاری می‌کرد نمی‌توانست از زیر سایه‌ی نورمن بیتس بیرون بیاید. او حتی در سه دنباله‌ی دیگری که برای روانی ساختند، بار دیگر نقش نورمن بیتس را تکرار کرد.
۸. آنجلینا جولی
آنجلینا جولی از زمان نوجوانی‌اش در نقش‌های متنوع و گوناگونی بازی می‌کرده، اما نقشی که اکثرا او را با آن می‌شناسند، زن جذاب اغواگری است که در موقعیت‌های مشابهی قرار می‌گیرد. این زن اغواگر گاهی جاسوسی خطرناک است، گاهی ماجراجویی به دنبال گنجینه‌های گمشده. کلا همیشه زنی اغواگر و جذاب است که کارهای به اصلاح خفن می‌کند و در صحنه‌های اکشن پر زد و خورد ظاهر می‌شود.
آنجلینا جولی این نقش‌های مشابه را در فرنچایز «لارا کرافت: مهاجم مقبره» (Lara Croft: Tomb Raider) به نمایش گذاشت. او همچنین در فیلم‌هایی مثل «آقا و خانم اسمیت» (Mr. & Mrs. Smith)، «سالت» (Salt) و «تحت تعقیب» (Wanted) یک ستاره‌ی اکشن تمام‌عیار بود، با همان کلیشه‌ها و فرمول‌های شناخته‌شده. او حتی در انیمیشن «پاندای کونگ‌فو کار» (Kung Fu Panda) هم جای یک ببر ماده‌ی بزن‌بهادر و رزمی‌کار حرف می‌زد.
۹. دنیس فارینا
دنیس فارینا برای ۱۸ سال در اداره‌ی پلیس شیکاگو کار می‌کرده، پس طبیعی است که او را مدام در نقش پلیس یا خلافکار می‌بینیم. او برای بازی در این نقش‌ها از تجربیات واقعی زندگی خودش الهام می‌گرفت و شخصیت‌های ملموسی خلق می‌کرد.
فارینا در طول فعالیت حرفه‌ای خود هم نقش مأمورین پلیس وظیفه‌شناس را بازی کرد و هم نقش خلافکارهای باسابقه را. فارینا در سریال‌هایی مثل «داستان جنایی» (Crime Story) و «نظم و قانون» (Law & Order) و فیلم‌هایی چون «شکارچی انسان» (Manhunter) و «خارج از دید» (Out of Sight) نقش پلیس شیکاگویی را بازی کرد. او همچنین در فیلم‌هایی مثل «قاپ‌زنی» (Snatch) و «فرار نیمه‌شب» (Midnight Run) نقش گانگسترها و خلافکارها را به نمایش گذاشت.
۱۰. زک گالیفیناکیس
فامیلی این کمدین واقعا سخت است، هم گفتنش هم نوشتنش هم خواندنش. پس به ما اجازه دهید در ادامه‌ی مطلب او را با نام کوچکش زک صدا بزنیم. پیش از اینکه با فیلم «خماری» (The Hangover) به شهرتی جهانی برسد، او را بهعنوان یک استند‌آپ کمدین غیرمتعارف می‌شناختند که گاه گداری نقش‌های کوتاهی در سریال‌های تلویزیونی بازی می‌کرد. اما بعد از بازی در نقش آلن فیلم خماری، شدیدا محبوب شد و این کاراکتر را در فیلم‌های متعددی تکرار کرد.
زک چه زمانی که نقش ری را در سریال «در حد مرگ کسل‌شده» (Bored to Death) بازی می‌کرد، یا وقتی ترمان در فیلم «شام برای احمق‌ها» (Dinner for Schmucks) بود، یا در نقش ایتان در فیلم «موعد مقرر» (Due Date) ظاهر می‌شد، همان ویژگی‌های آلن خماری را به نمایش می‌گذاشت. مردی ساده‌دل، مضطرب و عجیب و غریب که ارتباط درستی با واقعیت اطرافش نداشت و مدام موقعیت‌های احمقانه خلق می‌کرد.
۱۱. کریستن ریتر
کریستن ریتر در «دختران گیلمور» (Gilmore Girls) و «ورونیکا مارس» (Veronica Mars) نقش دخترهای نسبتا معمولی را بازی کرده بود، ولی اکثرا او را با نقش دخترهایی می‌شناسند که گستاخ و بی‌ادب هستند و سرسخت به نظر می‌رسند.
ریتر این نقش را در سریال‌ها و فیلم‌های زیادی تکرار کرده و همیشه هم با فرمول نسبتا ثابتی پیش می‌رود. در برکینگ بد سعی کرد کمی متفاوت باشد، ولی نقش زیادی نداشت و زود حذف شد. این اواخر هم در سریال «جسیکا جونز» (Jessica Jones) بازی کرد که تقریبا همان ویژگی‌های قبل را داشت.
۱۲. جیسون الکساندر
جیسون الکساندر فیلم‌ها و سریال‌های زیادی بازی کرده، ولی احتمالا هیچ‌کدامشان را ندیده‌اید و به یاد ندارید. چرا؟ چون جیسون الکساندر همیشه بهعنوان جرج سریال «ساینفلد» (Seinfeld) شناخته می‌شود.
الکساندر هر چه تلاش می‌کند و به هر دری می‌زند، نمی‌تواند از زیر سایه‌ی جرج ساینفلد بیرون بیاید. نقش‌های متنوعی هم بازی کرده، از فیلم‌های درام گرفته تا موزیکال. اما هیچ فایده‌ای ندارد، ساینفلد چنان سریال ماندگار و تأثیرگذاری است که هیچ بازیگری نمی‌تواند از زیر سایه‌ی آن بیرون بیاید.
۱۳. جودی فاستر
جودی فاستر برای بیش از ۲۰ سال نقش زن‌های قدرتمندی را بازی کرد که تحت شرایط پراضطراب، آرامش خودشان را حفظ می‌کنند و جلو می‌روند. از وقتی که در نقش کلاریس استارلینگ فیلم «سکوت بره‌ها» (The Silence of the Lambs) ظاهر شد، او را برای نقش‌های مشابه زیادی استفاده کردند و همیشه نقش زنی را بازی کرد که باهوش و کاربلد بود و روی مأموریت‌هایش تمرکز می‌کرد.
زمانی که در فیلم «نقشه پرواز» (Flightplan) به دنبال دختر گمشده‌اش می‌گردد، یا وقتی در «نفوذی» (Inside Man) واسطه‌ای پرنفوذ است، از همان ویژگی‌هایی که دیده‌ایم بهره می‌گیرد و کاراکترهایی را بازی می‌کند که می‌توانند احساساتشان را کنترل کنند و کارشان را به انتها برسانند.
۱۴. مارک همیل
بعد از اینکه نقش لوک اسکای‌واکر جنگ ستارگان به مارک همیل رسید، هیچ‌کس او را جدای از این کاراکتر ندید. مارک همیل طی این سال‌ها نقش‌های زیادی بازی نکرد و همه او را با لوک اسکای‌واکر می‌شناسند.
مارک همیل جدای از جنگ ستارگان، در سینما حضور چندان آشکار و موفقی نداشته، ولی از سوی دیگر در صداپیشگی به موفقیت عظیمی رسیده. مارک همیل طی ۳۰ سال گذشته نقش‌های ماندگاری را با صدایش خلق کرده که شاید معروف‌ترینشان، جوکر باشد. همیل سالیان سال است در انیمیشن‌های بتمن جای این شرور معروف و جذاب حرف می‌زند و در سری بازی‌های بتمن آرکام هم این نقش را تکرار کرده.
۱۵. هلنا بونهم کارتر
هر زمانی که می‌خواهند شخصیت‌های زن عجیب و غیرمتعارف و کمی دیوانه را به تصویر بکشند، سراغ هلنا بونهم کارتر می‌روند. کارتر بازیگری ماهر و کاربلد و همه‌کاره است، ولی اکثر سینمادوستان او را به خاطر نقش‌های تاریک، عجیب‌وغریب و غیرمتعارفش می‌شناسند.
از مارلا سینگر مجنون و دیوانه‌ی فیلم «باشگاه مشت‌زنی» (Fight Club) گرفته، تا خانم لاوت متوهم و آدم‌کش فیلم «سویینی تاد» (Sweeney Todd) یا حتی بلاتریکس لسترنج در دنیای هری پاتر، هلنا بونهم کارتر استاد به تصویر کشیدن زن‌هایی است که حالت عادی ندارند و به خاطر ویژگی‌های غیرمتعارفشان معروف شده‌اند.
۱۶. مورگان فریمن
مورگان فریمن با آن صدای گرم و دوست‌داشتنی و گوش‌نوازش تا به حال نقش‌های ماندگار زیادی بازی کرده. از رهبران سیاسی و رؤسای جمهور گرفته تا حتی خود خدا. اما اکثرا نقش مرد سیاه‌پوست خردمندی را بازی می‌کند که شخصیت مرد سفیدپوست و گمگشته‌ی داستان را راهنمایی می‌کند.
در فیلم «هفت» (Seven) او نقش کارآگاهی کهنه‌کار و باتجربه را بازی می‌کند که در کنار برد پیت جوان و کم‌تجربه قرار گفته. بیشتر نامزدی‌های اسکاری هم که نصیبش شده به خاطر بازی در همین نقش‌هاست، نقش سیاه‌پوست‌هایی که به نقش اصلی سفیدپوست داستان راهنمایی می‌دهند: «رستگاری در شاوشنک» (The Shawshank Redemption)، «عزیز میلیون دلاری» (Million Dollar Baby) و «رانندگی برای خانم دیزی» (Driving Miss Daisy). حتی وقتی در فیلم‌های «بروس قدرتمند» (Bruce Almighty) و «ایوان قدرتمند» (Steve Carell) نقش خدا را بازی می‌کند، قرار است به جیم کری و استیو کارل درس‌هایی از زندگی بدهد و آن‌ها را با خردمندی هدایت کند.
۱۷. کیرا نایتلی
خیلی از بازیگران به خاطر بازی در نقش زن‌های سرکش معروف شده‌اند، اما کیرا نایتلی را همیشه بهعنوان نوع ویژه و خاصی از این کاراکترها می‌شناسیم. او در فیلم‌های متعدد نقش زن‌های بازیگوش و سرکشی را بازی کرده که خودشان را درگیر قید‌وبندهای همیشگی نمی‌کنند، و همیشه هم در دوران گذشته به سر می‌برند و لباس‌های بلند می‌پوشند. کیرا نایتلی بازیگر همیشگی درم‌های تاریخی است.
به جز فرنچایز «دزدان دریایی کارائیب» (Pirates of the Carribean) که کیرا نایتلی در آن دختری با انرژی مهارناپذیر بود که در نهایت همراه دزدهای دریایی می‌شد، او در سایر درام‌های تاریخی‌اش یک زن اشرافی را به نمایش گذاشته. نایتلی در فیلم‌هایی مثل «آنا کارنینا» (Anna Karenina)، «غرور و تعصب» (Pride & Prejudice) و حتی «شاه آرتور» (King Arthur) به گذشته‌های دور سفر کرده و ماجراهای زن‌هایی را به ما نشان داده که می‌خواهند صدایشان در دنیایی مردانه شنیده شود. به‌ندرت کیرا نایتلی را در داستان‌های مدرن و دوره و زمانه‌ی خودمان می‌بینیم.
۱۸. آلن ریکمن
بعد از اینکه آلن ریکمن در فیلم «جان سخت» (Die Hard) نقش هانس گروبر را بازی کرد و شهرتی جهانی نصیبش شد، به لطف صدای بم و گیرا و مهارت‌های بازیگری درخشان، در پروژه‌های بی‌شماری نقش‌های ماندگاری گرفت. اما اغلب کاراکترهایی که بازی کرده، چه قهرمان چه ضدقهرمان، آدم‌هایی دسیسه‌چین بوده‌اند که هزاران فکر و برنامه پشت حرف‌ها و کارهایشان خوابیده.
خیلی از شخصیت‌هایی که آلن ریکمن بازی کرده، شبیه گروبر فیلم جان سخت هستند: قاضی تورپین در فیلم سویینی تاد، داروغه‌ی ناتینگهام در فیلم «رابین هود: شاهزاده‌ی دزدان» (Robin Hood: Prince of Thieves). حتی کاراکتری که در فیلم «در واقع عشق» (Love Actually) بازی کرده، به زنش خیانت می‌کند.
اما شاید مهم‌ترین و به‌یادماندنی‌ترین نقشی که آلن ریکمن فقید و دوست‌داشتنی بازی کرد، سوروس اسنیپ در فیلم‌های هری پاتر بود. مردی مرموز با گذشته‌ای تلخ و تاریک که انگیزه‌های واقعی خودش را تا آخرین لحظه از همه پنهان نگه داشته بود و بعد از افشاگری نهایی، به یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های دنیای هری پاتر تبدیل می‌شد. آلن ریکمن استاد بازی در نقش مردهای حیله‌گر و مرموز بود و این شخصیت‌ها را با هنرمندی به نمایش می‌گذاشت.
۱۹. رالف ماکیو
معروف‌ترین کاراکتری که رالف ماکیو بازی کرده، دنیل لاروسو در فیلم‌های «بچه کاراته‌کار» (The Karate Kid) است.
کارنامه‌ی هنری این بازیگر پر است از نقش‌های مهمان و کوتاه در سریال‌های تلویزیونی، اما هنوز همه او را بهعنوان بازیگر بچه کاراته‌کار می‌شناسند و نمی‌توانند نسخه‌ی بزرگسال او را به رسمیت بشناسند. او هم که دیده هر کاری کند نمی‌تواند از دست این نقش خلاص شود، سرنوشتش را پذیرفته و خیلی تلاش نمی‌کند از آن قالب بیرون بیاید.
۲۰. جیسون استاتهام
از همان زمانی که گای ریچی جیسون استاتهام را برای بازی در فیلم «قفل، انبار و دو بشکه باروت» (Lock, Stock and Two Smoking Barrels) و «قاپ‌زنی» (Snatch) انتخاب کرد، او پای ثابت این نقش‌ها شد. خلافکارهای خیابانی یا بزن‌بهادرهای نیرومند و فرز. با توجه به زندگی واقعی او و گذشته‌اش (استاتهام مدتی در بازار سیاه فروشندگی می‌کرده و مهارت‌های رزمی هم دارد) تعجبی ندارد که مدام او را برای چنین نقش‌هایی انتخاب می‌کنند.
از سری فیلم‌های «کرَنک» (Crank) گرفته تا فرنچایز «ترنسپورتر» (Transporter) و «سریع و خشن» (Fast and the Furious)، استاتهام بارها و بارها نقش مردهای عصبانی و عضلانی با قدرت بدنی فوق‌العاده را بازی کرده و تقریبا هیچ‌وقت از این مدل بیرون نمی‌رود.
۲۱. ویلیام شتنر
وقتی نام کاپیتان کرک دنیای «سفر ستاره‌ای» (Star Trek) را می‌شنویم، اولین تصویری که به ذهنمان می‌آید کریس پاین نیست، ویلیام شتنر است. ویلیام شتنر از همان اولین باری که نقش کاپیتان کرک را در سریال سفر ستاره‌ای بازی کرد، برای همیشه در این نقش ماندگار شد. شکل و شمایل و لباس‌های این شخصیت، و جنس بازی شتنر جوری است که تا ابد در ذهن هواداران سفر ستاره‌ای ثبت شده.
با اینکه شتنر بیش از ۶۰ سال است به صورت حرفه‌ای بازیگری می‌کند، همه او را فقط با کاپیتان کرک می‌شناسند.
۲۲. آلفونسو ری‌بیرو
آلفونسو ری‌بیرو از زمان بچگی‌هایش بازی می‌کرد و سابقه‌ای طولانی دارد، اما همه او را با کارلتون بنکس می‌شناسند. کارلتون بنکس پسرخاله‌ی خرخوان و استخوان قورت‌داده‌ی ویل اسمیت در سریال «فرش پرینس» (Fresh Prince) بود و با رفتارهای بامزه‌اش خیلی زود جای خودش را در قلب بچه‌های دهه‌ی ۹۰ میلادی باز کرد.
بعد از اینکه سریال فرش پرینس به پایان رسید، ری‌بیرو به طور مداوم در سریال‌های گوناگونی بازی کرد و در برنامه‌ی «خنده‌دارترین فیلم‌های خانگی آمریکا» (America’s Funniest Home Videos) هم به مجری‌گری پرداخت. اما خیلی‌ها هنوز او را با نام کارلتون صدا می‌زنند و نه نام واقعی‌اش. البته او میراث بامزه‌ای هم از خودش به جای گذاشته، اگر ری‌بیرو نبود ما امروز در بازی فورتنایت، رقص کارلتونی نداشتیم!
۲۳. مایکل سرا
از سال ۲۰۰۳ به بعد، مایکل سرا یک نقش کاملا تکراری را در فیلم‌های گوناگون به نمایش گذاشته. این بازیگر جوان بیشتر سال‌های دهه‌ی سوم عمرش را مشغول بازی در نقش پسرهایی بوده که هم خجالتی هستند هم پررو و نمی‌توانند خودشان را در موقعیت‌های اجتماعی مدیریت کنند و کارهای عجیبی ازشان سر می‌زند.
سرا در فیلم‌های متعددی که با موضوع بلوغ ساخته شده‌اند، همین نقش را بارها و بارها تکرار کرده که «جونو» (Juno) و «اسکات پیلگریم علیه دنیا» (Scott Pilgrim vs. The World) تنها تعدادی از عناوین این فهرست بی‌شمار هستند. البته خودش اصلا از این اتفاق ناراضی نیست و می‌گوید به نظرش بازی در نقش‌های تکراری و تیپیکال، بخشی از کار بازیگر است.
۲۴. زویی دشنل
زویی دشنل همیشه نقش زن‌های پر جنب‌وجوشی را بازی می‌کند که رفتارهای غیرمتعارف و معمولا بامزه‌ای از خودشان نشان می‌دهند. با شنیدن نام او فوری یاد فیلم «۵۰۰ روز سامر» (۵۰۰ Days of Summer) یا سریال «دختر جدید» (The New Girl) می‌افتیم، و سایر نقش‌های کارنامه‌اش هم تقریبا مشابه همین دو کاراکتر هستند.
دشنل حتی پیش از اینکه در این دو نقش معروفش بازی کند، در چند سریال دیگر هم نقش‌های مشابهی را به نمایش گذاشته بود. هر بار می‌خواهند شخصیت زن جذاب و بامزه‌ای داشته باشند که رفتارهای عجیبی دارد، سراغ او می‌روند.
۲۵. جیم پارسونز
جیم پارسونز بازیگری معمولی بود که در نقش‌های کوتاه تلویزیونی بازی می‌کرد، تا اینکه به شلدون کوپر سریال کمدی «تئوری بیگ بنگ» (The Big Bang Theory) رسید و زندگی‌اش برای همیشه دگرگون شد و همه او را شناختند.
اما این موفقیت بزرگ، یک وجه منفی هم برای او داشت. جیم پارسونز برای سال‌ها نقش شلدون کوپر را بازی کرد و حالا تصویر او بهعنوان «بازیگر شلدون» ثبت شده و هر کاری هم بکند، تغییری در این زمینه ایجاد نخواهد شد. هر نقشی که بعد از تئوری بیگ بنگ بازی کرده، نتوانسته او را از زیر سایه‌ی شلدون بیرون بیاورد. وقتی بازیگری را سال‌ها و در بی‌شمار اپیزود یک سریال در نقشی به‌خصوص می‌بینید، واقعا سخت است او را در نقش‌های دیگر بپذیرید. علاوه بر این، شلدون کوپر ویژگی‌هایی داشت که انگار برای همیشه درون پارسونز جا خوش کرده و سراغ هر نقشی که می‌رود، رگه‌هایی از او بیرون می‌زند.
۲۶. مگ رایان
مگ رایان از دهه‌ی ۸۰ میلادی تا اوایل ۲۰۰۰، در فیلم‌های کمدی رمانتیک پادشاهی می‌کرد و او را همه جا می‌دیدیم. چهره‌ی مگ رایان جذابیت و شیرینی انکارناپذیری داشت که حتی با بالا رفتن سنش هم از آن کم نمی‌شد، برای همین مدام او را در کنار بازیگران مردِ مطرح می‌گذاشتند و داستان‌های عاشقانه برایش می‌نوشتند.
فیلمی که زندگی او را برای همیشه دگرگون کرد، «وقتی هری سالی را دید» (When Harry Met Sally) بود. بعد از این فیلم، همه او را برای فیلم‌های کمدی رمانتیک می‌بردند و خیلی زود تبدیل به چهره‌ی اصلی این دست آثار شد. او حتی در سه فیلم کمدی رمانتیک متفاوت مقابل تام هنکس بازی کرد: «بی‌‌خواب در سیاتل» (Sleepless in Seattle)، «ای‌میل داری» (You’ve Got Mail) و «جو در برابر آتشفشان» (Joe Versus the Volcano).
۲۷. پل راد
پل راد با چهره‌ای که انگار همیشه بچگانه می‌ماند و پیر نمی‌شود، و همچنین با مهارت‌هایش در خلق موقعیت‌های کمدی، بازیگر ثابت فیلم‌های کمدی است و این روزها هم که در جهان سینمایی مارول آمده و خودش را در فیلم‌های ابرقهرمانی محک می‌زند.
هر بار می‌خواهند در یک فیلم شخصیتی خوش‌تیپ با رگه‌هایی از حماقت بامزه نشان دهند، سراغ پل راد می‌آیند. جذابیتش که همیشه ثابت و دست‌نخورده است، فقط میزان حماقتش را در فیلم‌های گوناگون دستکاری می‌کنند و تغییر می‌دهند.
پل راد چه وقتی در فیلم‌های مارول نقش مرد مورچه‌ای را بازی می‌کند و چه وقت‌هایی که در فیلم‌های جاد آپاتو نقش مردهای بامزه‌ی گرفتار موقعیت‌های خنده‌دار، با همان مدل و فرمول همیشگی پیش می‌رود و تغییر چندانی در خودش ایجاد نمی‌کند.
۲۸. سث روگن
سث روگن تا پیش از فیلم «باردار» (Sleepless in Seattle) و موفقیت غیرمنتظره‌اش، تقریبا چهره‌ای ناشناخته بود و کسی نامش را نمی‌دانست. روگن در این فیلم نقش مردی تنبل و خوش‌قلب را بازی می‌کرد، و از آن زمان تا کنون تقریبا هیچ تغییری در جنس بازیگری یا کاراکترهایی که به تصویر می‌کشد، نداده و هنوز هم همان مرد تنبل و خوش‌قلب است.
سث روگن سالیان سال است در نقشی تکراری مانده و مدام همان را تکرار می‌کند. وقتی می‌شنویم در یک فیلم کمدی قرار است سث روگن هم بازی کند، فوری می‌فهمیم باید منتظر چه چیزی باشیم.
۲۹. مگی اسمیت
مگی اسمیت سابقه‌ای طولانی و پربار دارد و از سال ۱۹۵۵ تا امروز در نقش‌های ماندگار پرشماری بازی کرده. اما اکثر مخاطبان مدرن او را بهعنوان پیرزنی مقتدر می‌شناسند که کنترل امور را بر عهده دارد و همیشه از اینکه کلی اتفاق احمقانه دور و برش می‌افتد شاکی است.
مگی اسمیت همیشه نقش زن‌های مسن خردمند را ایفا می‌کند و هر مدل کاراکتری به او بدهید، این ویژگیها را درونش دارد. تلفیق تمام این ویژگیها را می‌توانید در نقش پروفسور مک‌گوناگل فیلم‌های هری پاتر ببینید. در آنجا هم مهربان است، هم مقتدر و عمل‌گرا.
۳۰. دنی ترخو
هر وقت هالیوود می‌خواهد شخصیت‌های زمخت بزن‌بهادر را به تصویر بکشد، گزینه‌ای بهتر از دنی ترخو ندارد. این بازیگر در طول فعالیت سینمایی‌اش، نقش انواع و اقسام آدم‌های خشن را بازی کرده. از نوچه‌ی خلافکارها گرفته تا آدم‌های زخم‌خورده‌ای که دنبال انتقام هستند.
ترخو در گذشته مجرمی سابقه‌دار بود و بدنی عضلانی و پر از خالکوبی دارد و روی چهره‌اش هم زخمی آشکار دیده می‌شود. به خاطر همین ظاهر و این گذشته‌ی پرماجرا، مدام در چنین نقش‌هایی ظاهر می‌شود. گویا خودش هم اعتراضی به این قضیه ندارد و از بازی در چنین نقش‌هایی نهایت لذت را می‌برد.
منبع: Collider
نوشته ۳۰ بازیگر که یک نقش را بارها و بارها تکرار کرده‌اند اولین بار در دیجی‌کالا مگ. پدیدار شد.
منبع متن: digikala