بازی Detroit: Become Human برای اولین بار در کنفرانس سونی در E3 2016 معرفی شد و بازی‌بازان و طرفداران بازی های استودیوی کوانتیک دریم و کارگردان مشهور آن، یعنی آقای دیوید کیج را بسیار خوشحال و شادمان کرد. اگر بازی های استودیوی کوانتیک دریم را بازی کرده باشید، حتما با سبک و سیاق آن‌ها آشنایی دارید؛ […]
بازی Detroit: Become Human برای اولین بار در کنفرانس سونی در E3 2016 معرفی شد و بازی‌بازان و طرفداران بازی های استودیوی کوانتیک دریم و کارگردان مشهور آن، یعنی آقای دیوید کیج را بسیار خوشحال و شادمان کرد. اگر بازی های استودیوی کوانتیک دریم را بازی کرده باشید، حتما با سبک و سیاق آن‌ها آشنایی دارید؛ عناوینی متمرکز برروی داستان درگیر کننده و شخصیت های قدرتمند که بازی‌باز را به خود جذب می‌کند. Detroit: Become Human نیز از این قاعده جدا نیست.
در جریان کنفرانس سونی در E3 2017، بازی Detroit: Become Human نمایش مفصل و خوبی داشت و با این که داستان بازی به نظر پیچیده و مفهومی است، اما توانستیم دید خوبی نسبت به آن پیدا کنیم. داستان بازی Detroit: Become Human در زمان آینده رخ می‌دهد؛ جایی که انسان ها و اندروید ها با یکدیگر و با یک هارمونی آشکار زندگی می‌کنند. این وضعیت به همین شکل باقی نمی‌ماند و اتفاقات ناخوشایندی رخ می‌دهد. به نظر می‌رسد با داستانی احساسی، پیچیده و درگیر کننده ای طرف باشیم؛ درست به مانند دیگر ساخته های استودیوی کوانتیک دریم.
آقای دیوید کیج، کارگردان بازی در استودیوی کوانتیک دریم، به تازگی مصاحبه ای را با بلاگ پلی‌استیشن انجام داده اند و در آن در رابطه با اندروید های بازی Detroit: Become Human و چگونگی ساخت آن ها صحبت می‌کنند. او ابتدا به سراغ این موضوع رفت که اندروید های بازی از چه چیزی ساخته شده اند:
هر موقع که ما یک ماشین را به جای یک انسان جایگزین می‌کنیم، فکر می‌کنیم که بشر این کار را کرده است. آن ها هر کاری را که شما بخواهید انجام می‌دهند. من به این علاقه مند بودم که به آن ها یک جور معنی واقعی بایولوژیکی بدهم. چیزی که این موضوع را ممکن می‌کرد، ترکیبی از دو نوع فناوری جدید بود؛ یکی عناصر بایو (bio-components) که به صورت داخلی است و مانند ارگان ها کار می‌کند و دیگری، انرژی منتقل شده از آن ها در سرتاسر بدن است که توسط خون آبی (blue blood) انجام می‌گیرد.
اندروید ها درون بازی به وسیله شرکتی به نام CyberLife ساخته شده اند. کیج به این نکته اشاره می‌کند که آن ها تا حد ممکن کاملا شبیه به انسان ها ساخته شده اند تا بتوانند نقش های متفاوتی را بپذیرند؛ این بدین معنی است که همه اندروید ها، روبات هایی با قدرت های فوق‌العاده نیستند. کیج همچنین در مورد تلاش بسیار استودیوی کوانتیک دریم برای ساخت چشم های اندروید ها صحبت کرد که باعث زنده نشان دادن آن ها می‌شود.
یک اندروید مادربزرگ، مراقب کودک شما است، او طوری طراحی شده که شبیه یک مادربزرگ به نظر برسد؛ مادرانه و محافظ. چرا باید قدرت های ویژه و فوق‌العاده به اندروید های معلم یا پرستار داده شود؟ این اصلا با عقل جور در نمی‌آید. ما فکر کردیم که CyberLife اندروید ها را با چشم های زنده و طبیعی می‌سازد. به این صورت که حتی حرکت چشم ها به صورت مایکرو هستن؛ مانند چشم های شما که هیچگاه از حرکت نمی‌ایستند و همواره به صورت نرم و غیر قابل فهم حرکت می‌کنند. این خیلی حساس است؛ شما واقعا آن را نمی‌بینید اما می‌توان آن را حس کنید و ما تصمیم گرفتیم که اندروید ها به این صورت باشند.
طبق اطلاعاتی که به دست آوردیم، با اندروید ها در دنیای بازی Detroit: Become Human به صورت گوشی های هوشمند رفتار می‌شود، بنابراین سازندگان بر سر این که آن ها چه چیزی به تن می‌کنند، چالش داشتند. دیوید کیج توضیح می‌دهد:
ما واقعا بر سر این که چه لباس هایی را باید بر تن اندروید ها کنیم، درگیر بودیم و تصمیم گرفتیم آن ها را به گوشی های تلفن امروزی تشبیه کنیم. شما می‌توانید هر گوشی با هر رنگ و اندازه ای را خریداری کنید و در همان موقع آن را شخصی سازی نمایید. بنابراین ما تصور کردیم که شما یک مدل ساده را از فروشگاه می‌خرید اما پوشش و لباس زیبایی را برای آن انتخاب می‌کنید تا همان طور که می‌خواهید به نظر برسند. شما می‌توانید یک اندروید را به عنوان دستیار پیش خود داشته باشید، شما می‌توانید یک اندروید معلم برای فرزندانتان داشته باشید یا حتی یک اندروید به عنوان پرستار. این مانند گوشی تلفن شما است؛ شما نمی‌توانید آن را ارتقا دهید. شما می‌توانید یک مدل جدید تر را خریداری کنید. یک تجارت پشت آن نهفته است.
شما می‌توانید از اینجا، نمایش گیم‌پلی کامل بازی در E3 2017 را تماشا کنید و لذت ببرید.
منبع متن: gamefa