امروز قرار است تا با هم کمی خاطره‌بازی کنیم و از بازی هایی نام ببریم که با وجود گذر زمان، کماکان از یاد ما گیمرهای ایرانی ‌نرفته‌اند.

اگر یادتان باشد، در قسمت قبل مقاله‌ به سراغ بازی‌هایی رفتیم که برای بسیاری از ما گیمرهای ایرانی، خاطرات شیرینی را رقم زده بودند. با این وجود، آنقدر این بازی‌ها زیاد هستند که نتوانستیم به همه‌ی آن‌ها اشاره کنیم و در این قسمت قرار است سراغ بازی‌های بیشتری از این لیست بریم.

قبل از هر چیز، بد نیست اشاره کنم که اکثر بازی‌های معرفی شده، با گذشت دهه‌ها، همچنان سرگرم‌کننده هستند و می‌توانید بلافاصله بعد از مطالعه این مطلب، بازی‌ها را نصب کرده و حسابی از آن‌ها لذت ببرید. تا انتهای این مقاله‌ همراه گیمفا باشید.

Pepsiman

پپسی‌من یکی از عجیب‌ترین بازی‌های این لیست محسوب می‌شود. اثری که با وجود محبوبیتش در برخی از کشور‌ها، آنچنان در جهان سر و صدا نکرد. اما، امکان نداشت میان فامیل و دوستان، کسی پلی‌ استیشن ۱ داشته باشد و پپسی‌من را حداقل برای یک بار هم که شده تجربه نکرده باشد.

داستان ساده است: شما در نقش یک پپسی‌من (!) قرار می‌گیرید که باید قوطی‌های نوشابه را از روی زمین جمع کرده و در نهایت خودش را به یک ماشینِ فروشِ نوشابه‌های پپسی برساند! با این وجود، روند بازی به آسانی نامش نیست و در این راه هزاران مانع مختلف سر راهتان قرار خواهد گرفت که به اتمام رساندن بازی را برایتان حسابی دشوار می‌کند.

جالب است بدانید که آن زمان‌ها کارت‌های مخصوص سیو بازی‌ها اندکی گران‌قیمت بود و از همین رو، بسیاری مجبور بودند که بدون وقفه بازی را به طور تمام و کمال به پایان برسانند و اگر دوست دارید اندکی حس بازیکنان قدیمی این اثر را درک کنید، پیشنهاد می‌کنم که با نصب شبیه‌ساز روی سیستم و یا تلفن همراه خود، سعی کنید تا بدون ذخیره کردن پیشرفت خود، بازی را به اتمام برسانید.

Spider-Man PS1

مرد عنکبوتی، از آن کامیک‌های پرفروش و محبوبی بود که حسابی پرطرفدار شد و حتی در ایران نیز به محبوبیت بالایی دست پیدا کرد. با این وجود، عرضه‌ی این بازی روی کنسول پلی‌استیشن ۱ توانست بسیاری از گیمرهای آن زمان را شیفته‌ این کاراکتر کند.

بازی نسبت به زمان خود گرافیک قابل قبول و جذابی داشت و از قضا، توانایی‌های مرد عنکبوتی از ویژگی‌هایی بود که این اثر را به یک تجربه‌ جادویی تبدیل می‌کرد. بازی داستان جذابی داشت و نقدها و نمرات منتشر شده نیز خبر از یک تجربه‌ ناب را می‌داد. این بازی را هم می‌توانید در کنار پپسی‌من روی شبیه‌ساز خود نصب کنید و از آن لذت ببرید.

Teenage Mutant Ninja Turtles: Mutant Melee

اگر یادتان باشد، لاک‌پشت‌های نینجا از آن آی‌پی‌هایی بود که به دلیل پخش نسخه‌های مختلف آن و به خصوص سریال انیمیشنی سال ۲۰۰۳، به محبوبیت بالایی میان ایرانی‌ها دست پیدا کرد. با وجود آن که این فرنچایز در خارج از کشور هم مجموعه‌ موفقی به شمار می‌رود، اما ما ایرانی‌‌ها ارادت خاصی به این چهار تا لاک‌پشت و البته استاد اسپلینتر داریم.

یکی از بازی‌هایی که بعید می‌دانم بیرون از این مرز‌ها به مانند داخل ایران محبوب باشد، نسخه‌ اقتباسی Mutant Melee از همان انیمیشن سریالی محبوب بوده که خود من در گذشته ده‌ها بار آن را به پایان رسانده‌ام! قبل از هر چیز، بد نیست بدانید که بسیاری از بازی‌های آن زمان، از نظر ما شاهکار‌هایی بی‌نقص بودند، از نظر منتقدین فاقد ارزش بودند و برای مثال با امتیاز ۴۳ از خجالت این بازی درآمده‌اند!

با این وجود، بازی آنقدر‌ هم تجربه‌ی بدی نبود و یک بازی مبارزه‌ای به حساب می‌آمد که به شما این قابلیت را می‌داد تا با انتخاب کاراکترهای محبوب این سری، به مبارزه با دوستان خود و یا هوش مصنوعی بپردازید. بد نیست بدانید که این اثر یک بخش داستانی هم داشت که خط داستانی کاراکترهایی چون شردر، هان، کیسی جونز و لاک‌پشت‌ها را به شکلی مجزا دنبال می‌کرد.

TMNT (Ubisoft 2007)

سومین و آخرین بازی از سری لاک‌پشت‌های نینجا که در این سری مقاله‌ به آن‌ها اشاره می‌کنیم، چیزی نیست جز اثر اقتباسی از انیمیشن سینمایی TMNT 2007 که به صورت همزمان با این فیلم منتشر شد و تجربه‌ای به مراتب سینمایی‌تر از باقی بازی‌ها را برای ما به تصویر می‌کشید.

این بازی نقد‌های قابل‌قبولی را دریافت کرد و منتقدین با نمراتی در حدود ۵۵ تا ۶۰، آن را تجربه‌ای متوسط و خوب معرفی کردند. ولی ما که در این بخش کاری به منتقدین نداریم و از تجربه‌ خود باید بگوییم که از نظر ما، بازی یک تجربه‌ سینمایی محشر بود که در مراحل مختلف ما را در نقش ۴ لاکپشت قرار می‌داد و جالب‌تر از همه آن که می‌توانستید با استفاده از دیگر لاک‌پشت‌ها کمبو‌های هیجان انگیزی را روی دشمن پیاده کنید.

بازی یک فروشگاه‌ بامزه‌‌ هم داشت که در آن می‌توانستید سلاح‌ها و تجهیزات لاک‌پشت‌‌ها را شخصی‌سازی کنید و یا برای آن‌ها لباس و ماسک‌های مختلفی در نظر بگیرید.

Driver 1&2

قبل از آن که GTA به محبوبیت امروز در ایران برسد، با وجود آن که نسخه‌‌های اول و دوم این سری بازی منتشر شده بودند، این درایور بود که در میان گیمرهای ایرانی به یک اثر ناب دزد و پلیسی تبدیل شده بود و از قضا واقعا هم بازی خوبی به شمار می‌رفت. درایور یک اثر رانندگی محسوب می‌شد و داستانی مافیایی را روایت می‌کرد که البته آن روزها خیلی پی آن را نمی‌گرفتیم و این گیم‌پلی و رانندگی آن بود که ما را حسابی سرگرم می‌کرد.

کافیست تا یک بار سعی کنید با ذهنیت یک کودک نهایت ۶ یا ۷ ساله و بدون مهارت‌ زبان‌ انگلیسی، همان مرحله‌ پارکینگ نسخه‌ اول را بگذرانید تا حسابی دستتان بیاید تا ما به هنگام تجربه‌ این بازی چه حس و حالی داشتیم. بد نیست به نسخه‌ دوم درایور هم اشاره کنیم که اصلا برای ما یک انقلاب به شمار می‌رفت و علت آن هم چیزی نبود جز امکان پیاده شدن از ماشین و دزدیدن دیگر ماشین‌ها که راستش را بخواهید با حال و هوای سه‌بعدی بازی واقعا تجربه‌ لذت بخشی به مخاطب ارائه‌ می‌داد.

Project I.G.I

منبع متن: gamefa