سینمای کره همواره یکی از قدرتمندترین رقبای ژانر علمی-تخیلی بوده است، از از تخیلات شجاعانهی فیلمهایی مانند «بیگانه» گرفته تا مرزهای غریب «برفشکن». در سال 2024 این موضوع بار دیگر با «شکارچیان ویرانشهر» ثابت شد. داستانی پساآخرالزمانی که مرز میان علمی-تخیلی و خشونت را محو میکند. این فیلم دنبالهای نفسگیر از «آرمانشهر بتنی» است که یکی از بهترین فیلمهای علمی-تخیلی 2023 بود، اثری که شهر سئول را پس از زلزلهای ویرانگر به یک خرابهی آخرالزمانی تبدیل کرد.
فیلمهای خانوادگی 2024 برگزیده برای این مقاله، نهتنها آثاری سرگرمکننده و بهترین گزینه برای تمام اعضای خانواده هستند، بلکه با پرداختن به مضامین عمیق و پیامهایی تفکربرانگیز، بزرگسالان را نیز تحت تاثیر قرار میدهند.
درست است که فیلمهای موزیکال همیشه جایگاه مهمی در جوایز اسکار داشتهاند (بیشک فیلم «لا لا لند» (La La Land) که سال ۲۰۱۶ منتشر شد را به یاد دارید) و فیلمهای بحثبرانگیز هم جای خود را در اسکار پیدا کردهاند (همین دو سال پیش بود که فیلم «همه چیز همهجا به یکباره» (Everywhere All at Once) جوایز مختلف را درو کرد)، اما سیزده نامزدی «امیلیا پرز» در جوایز اسکار چیزی است که پیشبینی آن غیرممکن بود! «امیلیا پرز» تنها یک نامزدی دیگر فاصله داشت تا با رکورد بیشترین تعداد نامزدی در اسکار به جایگاه فیلمهایی مثل «تایتانیک» و همین «لا لا لند» برسد.
به این معنا که با دیدن سر و شکل فیلمهای این فهرست اولین چیزی که دیده میشود، همان کلیشههای ژانر علمی- تخیلی است. بالاخره هر فیلمی در وهلهی اول به یک ژانر وابسته است و بعدا اگر نیاز داشت سراغی از کلیشههای ژانرهای دیگر هم میگیرد تا نسخهی نهایی قوام پیدا کند. دلیل این موضوع هم به این بازمیگردد که هر فیلمی بنا به دو علت عمده به یک ژانر سینمایی منتسب میشود؛ یکی کلیشههای روایی و قصهگویی است و دیگری کلیشههای تصویری است که شامل شمایلشناسی و حال و هوای حاکم بر اثر میشود. به عنوان نمونه یک اثر وسترن پیش از آن که بنا به دلایل روایی دستهبندی شود، بنا به دلایل تصویری یا شمایلشناسی به این ژانر تعلق دارد. بهترین فیلمهای علمی- خیلی هم چنین هستند.
تاریخ سینما مملو از شرورهای تاثیرگذار است و سال 2024 هم از این قاعده مستثنی نیست؛ در سالی که گذشت، ما با تعدادی آنتاگونیست دیوانه، خشن و باهوش روبهرو شدیم که حد و مرز نمیشناسند و پتانسیل انجام هر کاری را دارند.
«بچهی مردم» از همان نام و پوسترش که پیش از شروع جشنواره رسانهای شده بود، کنجکاوی ایجاد میکرد. همه چیز خبر از یک کمدی رمانتیک میداد، اما وقتی فیلم با زاویه دوربین و ترکیب رنگهای شاد شروع میشود، بیش از کمدی، فانتزی است که به دل مخاطب مینشیند. فضای ابتدای فیلم آنقدر فانتزی قوی دارد که همه آن را با آثار وساندرسون کارگردان آمریکایی مقایسه کردند. حتی اگر پیروی از این کارگردان هم باعث استفاده از ژانر کمدی فانتزی شده اتفاق قابل توجهی است، چون این ژانر، ساختار مغفول ماندهای در سینمای ایران است که میان قصههای سیاه اجتماعی و کمدیهای مشابه و اشباع شده، میتواند مانند یک نفسگیری عمل کند.
کارتونهایی که از بچگی با آنها بزرگ شدیم، به مجموعههای طولانی محبوبی تبدیل میشوند که حالا دیگر فرزندانمان تماشا میکنند. هرچه این کارتونها بیشتر ادامه پیدا میکنند، سازندگانشان فرصت بیشتری برای بهبود مهارتهایشان در انیمیشن، خلق شخصیتهای جدید و جلب مخاطبان تازه از نسلهای بعد خواهند داشت. در حالی که بعضی از کارتونها برای ماجراحوییهای تازه بازسازی میشوند، برخی دیگر برای چند فصل به پخش فصلهایشان ادامه میدهند. در ادامه بهترین کارتونهای طولانی تاریخ را نام بردیم که ساخت و پخششان مدتهاست ادامه دارد.
با جنجال به راه افتاده توسط فیلم «بروتالیست» که بحث بر سر استفاده از هوش مصنوعی در فیلمها و پیامدهای اخلاقی آن را دوباره نقل محفل کرده است، این اتفاق همچنین میتواند ضربهی بزرگی به چشمانداز این فیلم در مراسم اسکار بزند. «بروتالیست» که به عقیدهی بسیاری بهترین فیلم سال ۲۰۲۴ لقب گرفته است، با چندین منتقد که با عبارت «تاریخی و ماندگار» در نقدهای خود از آن یاد کردهاند، آیا با چنین جنجالی میتواند شانسی در اسکار داشته باشد یا اقبال بلند آن دچار زخمی کاری شده است؟ به رغم ارمغان جایزهی بهترین فیلم درام در جوایز گلدن گلوب امسال و به دست آوردن جایگاه خدشهناپذیر در فهرست ۱۰ فیلم برتر اغلب منتقدان، آیا شانس بی چون و چرای این امید یقینی اسکار با تیرهبختی روبه رو شده است؟