انیمه چند سالی است که به یک گرایش بسیار محبوب در دنیای سینما و تلویزیون تبدیل شده است. این انیمیشن‌های ژاپنی که تقریبا در دهه ۱۹۸۰ شکل گرفتند و بعد از چهار دهه، الان دیگر کلی طرفدار پروپاقرص جدی در سراسر جهان دارند، معروف هستند به داستان‌های پیچیده و جذاب، شخصیت‌پردازی‌های فوق‌العاده و البته یک سری ویژگی خاص که فقط در خودشان می‌شود پیدا کرد. در واقع شاید دلیل اصلی محبوبیت انیمه‌ها، همین متمایز بودن‌شان باشد. خیلی از قواعدی که در ساخت یک انیمه‌ سینمایی به‌کار می‌رود در سینمای پرقدرتی مثل هالیوود به عنوان مثال اصلا در نظر گرفته نمی‌شود و شاید حتی آن را به عنون ویژگی منفی در نظر بگیرند.

سریال ترسناک «عمارت جن‌زد‌ه‌ی بِلای» (The Haunting of Bly Manor) به تازگی از نتفلیکس منتشر شده است و هواداران ژانر ترسناک احتمالا بعد از دیدنش به دنبال سریال‌های ترسناک مشابهی می‌گردند تا برای مدتی خودشان را سرگرم کنند. در ادامه ۳۰ سریال ترسناک برتر معرفی شده است که باید ببینید.

وضعیت «نسخه‌ی سینمایی برادران سوپر ماریو» در سایر کشورهای دنیا هم خوب است و موفق شد فروش بین‌المللی ۱۷۳ میلیون دلاری را تجربه و مجموع فروشش در سراسر دنیا را به ۳۷۷ میلیون دلار برساند. این در حالی است که بودجه‌ی ساخت فیلم ۱۰۰ میلیون دلار بوده. طبق نظر تحلیلگران باکس آفیس این فیلم به دلیل نوستالژیک بودن در جذب بزرگ‌سالان موفق عمل می‌کند و به دلیل جذابیت‌های انیمیشنی مورد توجه کودکان هم قرار می‌گیرد؛ بنابراین همه‌ی اعضای یک خانواده می‌توانند از تماشایش در سینما لذت ببرند و این برگ برنده‌ی اصلی برادران سوپر ماریو است. جالب است بدانید بخش اعظمی از فروش فیلم از اکران با فرمت‌های پیشرفته‌ای مثل آیمکس به دست آمده که فعلا این مبلغ در آمریکا ۱۶.۶ میلیون دلار و در سایر کشورهای دنیا ۲۱.۶ میلیون دلار است.

دورترین اما پررنگ‌ترین خاطره‌ای که نسل ما از او به یاد می‌آورد، سریال «قصه‌های مجید» است. مجموعه‌ای که در اوایل دهه هفتاد، هر ظهر جمعه از تلویزیون پخش می‌شد و روایت‌گر زندگی پسر بچه‌ای بازیگوش و با قوه تخیل بالا به نام مجید بود. او این سریال را براساس کتاب «قصه‌های مجید» نوشته هوشنگ مرادی کرمانی ساخته بود و به دلیل قصه‌های روان و خودمانی و ساختار ساده‌اش به سرعت تبدیل به یکی از محبوب‌ترین مجموعه‌های صدا و سیما در آن سال‌ها شد.

بینندگان در چهار فصل و در طول تقریباً هفت سال، با اشتیاق شاهد و دنبال‌کننده‌ی ماجراجویی‌های جذاب شرلوک  هولمز (بندیکت کامبربچ) و دکتر جان واتسون (مارتین فریمن) بودند. سریال «شرلوک» اوج‌ و فرودهای زیادی داشت و به مسائل مختلفی پرداخت: توهم‌های ذهنی ناشی از مواد مخدر، سفر به دوران ویکتوریایی، عروسی‌، بچه، قاتل سریالی و مهمتر از همه، دوستی بی‌نظیر بین شرلوک و دکتر واتسون.

«جان ویک ۴» در سطح بین‌المللی هم عملکرد خوبی داشت و به غیر از ایالات متحده‌ی آمریکا در ۷۱ کشور دیگر هم اکران شد و ۶۴ میلیون دلار به دست آورد و مجموع فروشش را به ۱۳۷.۵۲ میلیون دلار رساند. بودجه‌ی ساخت این فیلم بیش از ۱۰۰ میلیون دلار بوده که بالاترین مقدار در فرنچایز است و البته فروش اولیه‌ی آن ثابت می‌کند که این سرمایه‌گذاری ارزشش را داشته. مدت زمان «جان ویک ۴» دو ساعت و چهل و نه دقیقه و درجه‌بندی سنی آن R است؛ در نتیجه تماشای آن به افراد زیر ۱۸ سال توصیه نمی‌شود. ۶۹ درصد از تماشاگران افتتاحیه مرد و ۷۰ درصد بالای ۲۵ سال بودند.

مستر بین شخصیت کمدی بانمکی است که توسط یکی از بهترین بازیگران این ژانر یعنی روآن اتکینسون، بازی می‌شود. سریال مستربین نه تنها بینندگان را می‌خنداند، بلکه به آنها یادآوری می‌کند که کودک درونشان را نیز دوست داشته باشند. البته این مشخصه در تمام نمایش‌‌های این‌چنینی کمابیش وجود دارد اما به نظر می‌رسد مستر بین بهتر، راحت‌تر و با کمترین تلاش ممکن از پس این کار برمی‌آید. او همیشه یک راه کارتونی و منحصربه‌فرد برای برخورد با موقعیت‌های زندگی پیدا می‌کند. با اینکه تمام قسمت‌های مستر بین تماشایی و بامزه‌اند اما شاید بهتر باشد به این سریال و قسمت‌های درخشان‌ آن کمی اختصاصی‌تر بپردازیم.