در مانور بین‌المللی شبیه‌سازی برخورد سیارک که با هدایت ناسا و حضور دانشمندان برگزار شد، یک سیارک با زمین برخورد کرد و دانشمندان فقط توانستند میزان خسارت را برآورد کنند.

هر سال، جوایز آکادمی که به اسکار شهرت دارد، پر است از انتخاب‌ها و اتفاقات پیش‌بینی ‌نشده. برخی از فیلم‌ها جوایز بخش‌های مختلف را درو می‌کنند، در حالی که برخی دیگر به رغم شایستگی فراوان دست خالی از اسکار می‌روند. جایزه‌ی بهترین بازیگر می‌تواند به یک هنرپیشه‌ی با تجربه برسد یا یک ستاره‌ی نوظهور آن را تصاحب کند. همیشه پیشتازانی وجود دارند که گاهی اوقات برنده می‌شوند و گاهی می‌بازند.

با توجه به تصویر منتشر شده از لیست گواهی ۳C، به نظر می‌رسد گوشی تاشوی مورد انتظار گلکسی زد فولد ۳ قرار است با شارژر ۲۵ واتی راهی بازار شود.

با توجه به تیزری که چند روز پیش ایسوس منتشر کرد، به نظر می‌رسد باید ۱۰ روز دیگر، یعنی در تاریخ ۱۲ مه (۲۲ اردیبهشت)، شاهد رونمایی از جدیدترین پرچم‌دارهای این شرکت یعنی سری ذن‌فون ۸ باشیم. محصولاتی که گفته می‌شود شامل یک مدل تحت عنوان ذن‌فون ۸ مینی هم خواهند شد که در مدل‌هایی با حافظه‌ی رم گوناگون و باتری پرظرفیت راهی بازار می‌شود.

طبق جدیدترین گزارش‌های منتشر شده، شیائومی طی سه‌ماهه‌ی نخست ۲۰۲۱ رکورد فروش گوشی‌های خود را شکسته است. طی این مدت شیائومی به رتبه‌ی سوم بازار موبایل رسیده و احتمالا به زودی شرکت اپل را هم پشت سر می‌گذارد. در این میان، رابط کاربری گوشی‌های شیائومی موسوم به MIUI همچنان مشکلاتی دارد که باید هرچه زودتر به آن‌ها رسیدگی شود.

اگر نام فیلم «تب شب شنبه» (Saturday Night Fever) با نام مقاله‌ای که منبع الهام این فیلم بود یعنی «مناسک قبیله‌ای شب شنبه‌ی جدید» (Tribal Rites of the New Saturday Night) یکی بود، آیا باز هم مردم حاضر بودند که برای دیدن آن به سینما بروند؟ اگر خالقان جان ویک به نقشه‌ی قبلی خود وفادار می‌ماندند و این فیلم را با نام «تحقیر» (Scorn) عرضه می‌کردند، آیا باز هم این چهره‌ی محبوب و قهرمان دهه‌ی گذشته می‌توانست به جایگاه کنونی خود دست یابد؟ اگر جان هیوز فیلم «کلو‌پ صبحانه» (The Breakfast Club) را با نام پیشنهادی اصلی آن یعنی گروه ناهار (The Lunch Bunch) عرضه می‌کرد، آیا باز هم این فیلم می‌توانست به نقطه‌ی عطف و تعیین‌کننده‌ی یک نسل بدل شود؟ شاید و شاید هم نه. هر کدام از این انتخاب‌ها عملی شود، نباید از تاثیر شگرف عنوان یک فیلم بر موفقیت آن چشم پوشید.

بهترین فیلم‌های دهه‌ی اخیر همه‌چیز را عوض کردند. ده سال پیش به‌نظر می‌آمد که همه‌ی ما ذهنیت مستحکمی از فیلم‌ها داریم؛ کاری که می‌توانند بکنند، برای چه کسانی ساخته می‌شوند، جایی که باید آن‌ها را تماشا کرد و … . آن ذهنیت، غیرمنعطف و ریشه گرفته از تاریخی صد ساله بود. همین ذهنیت‌ها بود که به کسانی که در راس مسئولیت‌های سینمایی بودند قبولانده بود که آینده‌ی سینما با گذشته‌ی آن فرق چندانی نخواهد داشت. فروش دی‌وی‌دی‌ها پرقدرت ادامه داشت، نت‌فلیکس (Netflix) یک شرکت پخش اینترنتی نوپا بود که در انتهای صندوق ورودی‌ ایمیل‌ها ملتمسانه به دنبال توجه بود و چین شروع به تحویل دادن مزایای کم‌نظیر به استودیوها کرده بود. شاید پخش شدن آواتار (Avatar) جیمز کامرون در سال ۲۰۰۹ می‌توانست به عنوان نشانه‌ای از ظهور عصر جدیدی در سینما در نظر گرفته شود، اما نه عصری با چنین تغییراتی و با چنین سرعتی.

بسیاری از طرفداران سینما و ستارگان خواهان ساخته شدن قسمت‌های بعدی فیلم‌هایی با موضوع سرقت مانند شغل ایتالیایی یا سرقت از برج هستند. با وجود این که فیلم‌های با موضوع سرقت فرمول و ساختار مشخصی مثل انتخاب یک تیم مناسب، تعدادی پیچش داستانی و از این دست موارد دارند، اما ساختن چنین فیلم‌های خوبی کار راحتی نیست. بسیاری از فیلم‌های جنایی با موضوع سرقت خیلی جذاب تمام نمی‌شوند. اما اگر فیلم خوبی با این محتوا ساخته شود، نتیجه خیره کننده‌ای خواهد داشت.

شیائومی در ماه مارس سال ۲۰۲۱، از بهترین و قدرتمندترین گوشی خود یعنی می ۱۱ اولترا رونمایی کرد. محصولی که آمد بهترین گوشی اندرویدی کنونی یعنی گلکسی S21 اولترا را به چالش بکشد و خب کاملا هم تلاش موثری بود. از طراحی فوق‌العاده و مواد باکیفیت در ساخت بدنه گرفته تا نمایشگر بی‌نظیر، شارژر سریع (درون جعبه) و دوربین قدرتمندی با قابلیت زوم دیجیتال ۱۲۰ برابری، می ۱۱ اولترا ظاهرا توانست در یک سری موارد، نماینده‌ی سامسونگ را پشت سر بگذارد. اما آیا پرچم‌دار قدرتمند شیائومی واقعا محصولی است که ارزش خرید بیشتری به نسبت سایر پرچم‌دارهای اندرویدی داشته باشد؟ در این مطلب به بررسی شیائومی می ۱۱ اولترا می‌پردازیم تا به پاسخ این پرسش دست پیدا کنیم.

هیچ­‌گاه کسب عنوان یا جایزه‌ه­ای عالم هنر بدون حاشیه نبوده؛ چرا که این وادی مانند فیزیک یا ریاضیات نیست تا در آن داوران با دقت حساب کنند چه کسی برنده است و چه کسی بازنده، به گونه‌ای که نه شکی باقی بماند و نه شبهه‌­ای. در عالم هنر همواره شور و احساس در رابطه‌­ای پر برخورد با منطق فرد قرار می­‌گیرند و این باعث می‌‌­شود داوری کاری سخت باشد. داوران در انتخاب فرد یا اثری همواره پیش­ فرض­‌هایی دارند و این پیش فرض‌­ها گاهی در تناقض با روحیه‌ی پیشرو هنرمند قرار می‌­گیرند و گاه در راستای نگاه او. همین باعث شده که برندگان اسکار همیشه از حمایت اکثریت سینمادوستان و منتقدان برخوردار نباشد. برندگان اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد در قرن ۲۱ همگی توانا بوده‌اند اما بین آن‌ها بهتر و بدتر هم وجود دارد. انتخاب بهترین به معنای مطلق در اینجا وجود ندارد، به ویژه در سینما که با طیف وسیع­تری از مخاطب سر و کار دارد و هر شخصی بنا به دلایلی (چه یک تحلیل شخصی و چه بنا به طرفداری از هنرمند مورد علاقه­‌اش) تمایل دارد تا فیلم یا بازیگری که او می‌­پسندد دست پُر سالن را ترک کند.