در حالی که کاوشگرهای رباتیک ناسا مریخ را می‌پیمایند، روی زمین هم برنامه‌ی سفر به ماه آرتمیس گام‌های بلندی را برمی‌دارد و روز گذشته هسته‌ی مرکزی سامانه‌ی پرتاب فضایی به ساختمان مونتاژ در فلوریدا رسید.
برنامه‌ی سفر به ماه «آرتمیس» (Artemis) این روزها شکل عملیاتی‌تری به خود گرفته است و سامانه‌ی پرتاب فضایی (SLS) پس از تأخیر طولانی، سرانجام شروع به کامل شدن می‌کند. پس از چندین آزمایش موتورهای قدرتمند این اَبَرموشک، اکنون همه‌ی اجرای گوناگون این فضاپیما از جمله مرحله‌ی اصلی موشک یا هسته‌ی مرکزی آن به «مرکز فضایی کندی» (Kennedy Space Center) ناسا رسیده‌اند.
رسیدن هسته‌ی مرکزی موشک سامانه‌ی پرتاب فضایی به ساختمان مونتاژ
Credit: Stephen Clark / Spaceflight Now
سامانه‌ی پرتاب فضایی به عنوان جایگزینی برای شاتل‌های فضایی درنظر گرفته شد و می‌تواند به بشر کمک کند تا بار دیگر از مدار پایین زمین فراتر برود. از زمان برنامه‌ی آپولو بشر فقط در فضای بالای سیاره‌ی آبی خود محدود شده است اما SLS قدرت کافی برای فرستادن فضاپیماهای سرنشین‌دار به ماه دارد و به همین دلیل هم در قلب برنامه‌ی آرتمیس جای گرفته است.
قرار است تا سال ۲۰۲۴ تحت برنامه‌ی آرتمیس، پس از بیش از نیم قرن بار دیگر بشر بر سطح ماه فرود آید که در میان آن‌ها نخستین زن و نخستین فرد رنگین‌پوست برای نخستین بار به تنها قمر زمین خواهند رفت.
پیش از رسیدن به مرکز فضایی کندی که توسط کشتی «پگاسوس» (Pegasus) انجام شد، مرحله‌ی اصلی ۶۵ متری موشک در «مرکز فضایی استنیس» (Stennis Space Center) میسیسیپی بود و ناسا آزمایش‌های موسوم به «راه‌اندازی سبز» را بر روی آن اجرا کرده بود. در نخستین آزمایش آتش ایستا موتورهای موشک پس از تقریبا ۱ دقیقه فعالیت متوقف شدند و ناسا بعدتر اعلام کرد که این موضوع در نتیجه‌ی سیستم شکست ایمن روی داده است. در آزمایش بعدی اما موتورهای RS-25 موشک برای بیش از ۸ دقیقه کار کردند که با آنچه موشک در هنگام پرتاب انجام خواهد داد مطابقت دارد.
هسته‌ی مرکزی موشک سامانه‌ی پرتاب فضایی با کشتی به فلوریدا رسید.
Credit: Trevor Mahlmann
این هسته‌ی مرکزی سامانه‌ی پرتاب فضایی آخرین بخش از فضاپیمای «آرتمیس ۱» (Artemis I) بود که به فلوریدا رسید. کپسول «اوریون» (Orion) که توسط یک آداپتور ویژه بر این موشک سوار می‌شود و همچنین تقویت‌کننده‌های سوخت جامد موشک پیش از این به تأسیسات پرتاب ناسا در فلوریدا رسیده بودند.
پس از مونتاژ، سامانه‌ی پرتاب فضایی قدرتمندترین موشک تاریخ بشر خواهد بود و می‌تواند محموله‌های عظیم را به منظومه‌ی شمسی بیرونی بفرستد. در عین حال این موشک بر خلاف سامانه‌ی استارشیپ که اسپیس‌ایکس آن را توسعه می‌دهد و برای فرود بر ماه استفاده خواهد شد، غیرقابل استفاده‌ی مجدد است و این یعنی آرتمیس ۱ تنها یک شانس برای تاریخ‌سازی دارد.
رسیدن هسته‌ی مرکزی موشک سامانه‌ی پرتاب فضایی به ساختمان مونتاژ
Credit: Stephen Clark / Spaceflight Now
هم‌اکنون ناسا پرتاب آرتمیس ۱ را برای اواخر سال ۲۰۲۱ برنامه‌ریزی کرده است. این پرواز بدون سرنشین، کپسول اوریون را در مدار ماه قرار می‌دهد که این استقرار مداری ۲۵ روز خواهد بود. علاوه بر آرتمیس ۱ ناسا باید برای مأموریت‌های آرتمیس ۲ و آرتمیس ۳ هم به صورت جداگانه یک سامانه‌ی پرتاب فضایی (SLS) کامل بسازد.
آرتمیس ۲ یک مأموریت سرنشین‌دار است که چهار فضانورد را به مدار ماه خواهد برد. اما آرتمیس ۳ که بزرگ‌ترین مأموریت برنامه‌ی بازگشت به ماه است، پس از چندین دهه نخستین فرود انسان بر ماه را رقم خواهد زد.
- بایدن برای حمایت از اکتشاف در ماه بودجه‌ی ناسا را افزایش می‌دهد
عکس کاور: رسیدن هسته‌ی مرکزی موشک سامانه‌ی پرتاب فضایی به ساختمان مونتاژ
Credit: Stephen Clark / Spaceflight Now
منابع: Extreme Tech, NASA
The post هسته‌ی مرکزی قدرتمندترین موشک تاریخ به ساختمان مونتاژ رسید appeared first on دیجی‌کالا مگ.
منبع متن: digikala