آیا میدانید حدود 70 درصد از نیروهای کار جوامع صنعتی در طول ساعات کاری بر روی صندلی اداری یا صندلی کامپیوتر مینشینند؟ به علاوه افرادی که در خارج از این بازه قرار میگیرند نیز ساعات زیادی از شبانه روز را برای فعالیتهای غیر شغلی مانند غذا خوردن، مطالعه، تماشای تلویزیون، بازی های ویدیویی، رانندگی و غیره بر روی صندلی ها سپری میکنند. با توجه به این موضوع میتوان نتیجه گیری نمود که امروزه درصد بالایی از مردم جهان اوقات زیادی را صرف نشستن روی صندلی اداری میکنند. طبعا این امر تبعاتی دارد که آثار آن را بطور مستقیم به بدن تحمیل میکند و این مقوله نقش به سزایی را در نرخ سلامتی انسانها بازی خواهد نمود.
میانگین مدت زمانی که مردم جهان برای انجام کارهایشان روی صندلی کامپیوتر و پشت میز کامپیوتر مینشینند، روز به روز در حال افزایش است. پیشرفتهایی که در زمینه فناوری اطلاعات صورت گرفته جهان را تبدیل به یک دهکده کوچک، و کامپیوترها را تبدیل به یکی از رایج ترین لوازم زندگی نموده است که در دسترس همگان قرار دارد. امروزه بشر برای طیف وسیعی از کاربردها به کامپیوتر روی آورده و در این رهگذر طی ساعات طولانی صندلی کامپیوتر خود و میز کامپیوتر را ترک نمیکند.
هم اکنون امور بیشماری همچون ارتباطات، تحصیل، انجام امور شغلی، سرگرمی، دریافت خدمات گوناگون، داد و ستد و حتی تامین مایحتاج زندگی توسط کامپیوترها انجام میشود و حتی اقشار فرودست جوامع نیز به آسانی به این دستاورد حیرت انگیز دانش بشری دسترسی دارند.
فراگیرتر شدن کامپیوترها و گسترش کاربردهای گوناگون آن، سطح جدیدی از پدیده های مثبت و منفی را در فراروی انسان مدرن قرار داده است که از مهمترین پدیده های منفی میتوان به آسیبهای اجتماعی و خسارات بهداشتی و پزشکی اشاره نمود. این تحول فراگیر و تبدیل شدن بسیاری از عملکردهای زندگی به نرم افزار، به رشد سریع عوارض بهداشتی نیز منجر شده که عمده ترین آنها، مشکلات بینایی و سردردهای میگرنی ناشی از تشعشعات مانیتورها و همچنین آسیبهای کالبدی و اسکلتی است که در اثر نشستن در بازه های زمانی طولانی بروز خواهدنمود.
در دهه نود میلادی با افزایش ساعات نشستن افراد در مقابل صفحه نمایش کامپیوترها، این بیماری ها نیز افزایش یافت و درصد کاربران کامپیوتر که دچار این مشکلات میشدند روز به روز بالاتر میرفت. این امر در اواخر دهه نود و اوائل هزار سوم تبدیل یه یک بحران سراسری در بیشتر کشورهای جهان شد و دغدغه خاطر بسیاری از دانشمندان و پژوهشگران و شرکتهای گوناگون گردید. تا اینکه با کوششهای بسیار انقلاب عظیمی در صنایع وابسته پدید آمد؛ «انقلاب صندلی ارگونومیک»
حداقل 85 درصد از کسانی که به طور مستمر از کامپیوتر و صندلی و میز کامپیوتر بهره میگیرند، در مقاطعی دردهای ستون فقرات و گودی کمر، یا عوارض گردن و شانه ها را تجربه نموده اند، که شایع ترین این دردها دردهای قسمت تحتانی ستون مهره ها یا اصطلاحا گودی کمر و توده خلفی بالای لگن خاصره میباشد. موضوع اینجاست که این دردها تنها آزاردهنده و تحمل ناپذیر نیستند، بلکه میتوانند منجر به کاهش سطح بهره وری عمومی، وارد آمدن خسارات هنگفت اقتصادی، هدر رفتن زمان و انرژی و آسیبهای جبران ناپذیر تندرستی شوند. آمارها نشان میدهد بیش از 70 درصد از کسانی که دچار دردهای ناشی از نشستن مستمر هستند، از یک صندلی کامپیوتر باکیفیت و طبی استفاده نمی کرده اند. این امر دو دلیل عمده دارد، یکی عدم آگاهی از اهمیت به کارگیری یک صندلی ایمن هنگام کار با کامپیوتر است و دیگری بالاتر بودن نسبی قیمت این نوع از صندلی ها.
تقریبا تمامی افرادی که در آنها عوارض ناشی از نشستن مستمر شدت یافته و مجبور به دریافت خدمات پزشکی و درمانی شده اند، اذعان میکنند به کارگیری به موقع یک صندلی ارگونومیک و ایمن، به مراتب به صرفه تر از هدر رفتن وقت، انرژی، پول و بروز صدمات جبران ناپذیر سلامتی میباشد. شاید هنوز هم بسیاری از افراد به اهمیت این موضوع پی نبرده باشند، اما سوابق آماری نشان میدهد تهیه و به کارگیری صندلی استاندارد طبی، ضمن افزایش چشمگیر بهره وری کاری، به مراتب بسیار ارزانتر از هزینه های درمانی و خسارات گوناگون ناشی از ابتلا به عوارض مذکور تمام میشود.
برای جلوگیری از بروز و پیشروی ناراحتی‌ها و عوارض گوناگون ناحیه کمر و ستون فقرات، بسیار مهم است که شما از یک صندلی اداری بهره ببرید که ضمن داشتن طراحی مناسب، از ناحیه کمر و قسمت تحتانی ستون مهره ها نیز به خوبی حفاظت کند، و همچنین موجب اصلاح وضعیت نشستن گردد.
اما بهترین نوع صندلی اداری ارگونومیک کدام است؟ صندلی های اداری ارگونومیک بسیاری در بازار وجود دارد، اما یک صندلی ارگونومیک با کیفیت و ایمن باید از جهات مختلف دارای خصوصیاتی باشد. موارد مهمی وجود دارند که باید در انتخاب یک صندلی اداری ارگونومیک، به آنها توجه داشت. وجود این ملاحظات در طراحی صندلی ادارای، سبب میشود تا هر کاربر با توجه به ویژگی های فیزیکی و نوع نیازهای خود بتواند بهترین بهره را از آن ببرد.
در ذیل به تشریح مهمترین عواملی می پردازیم که علیرغم صندلی های عادی در انواع ارگونومیک به آنها توجه میشود . این عوامل سبب میگردد تا یک صندلی به عنوان ابزاری کلیدی و مهم برای کار اداری،بسیاری از بروز بسیاری مشکلات مثل خستگی های مفرط عضلانی و دردهای اسکلتی ناحیه ستون فقرات جلوگیری کرده و یا آن را کاهش دهد.
مهمترین عواملی که در طراحی یک صندلی اداری ارگونومیک باید به آنها توجه شده باشد عبارتند از:
ارتفاع نشیمنگاه : ارتفاع نشیمنگاه یک صندلی اداری ارگونومیک باید به راحتی قابل تنظیم باشد. یک پیستون گازی پنوماتیک که امر تنظیم ارتفاع را تسهیل میکند، بهترین نوع ممکن برای این مکانیزم است. یک صندلی اداری با بازه ارتفاع نشیمنگاه بین 40/6 تا 53/3 سانتی متر از کف، معمولا برای اکثر افراد قابل استفاده میباشد که در حالت ایده آل باید رانها در حالت کاملا افقی، و راستای ساعدها تقریبا همسطح میز کار باشد.
عرض و طول نشیمنگاه : یک نشیمنگاه باید دارای وسعت کافی، یعنی عرض و طول مناسب برای راحتی کاربر به هنگام نشستن باشد. معمولا عرضی برابر 43 تا 51 سانتیمتر، برای یک صندلی اداری یا صندلی کامپیوتر مناسب است. همچنین طول یا به عبارتی عمق نشیمنگاه (از جلو تا عقب نشیمنگاه) نیز باید برای راحتی کاربر، (در حالی که بین 5 تا 9 سانتیمتر فاصله میان پشت زانوها تا جلوی نشیمنگاه باشد)، کمر کاربر با قسمت تکیه گاه مماس باشد. ضمن اینکه ترجیحا زاویه نشیمنگاه را نیز باید تا حدودی بتوان تنظیم نمود.
پشتیبانی از گودی کمر: حفاظت از ناحیه تحتانی ستون مهره ها یا گودی کمر، در یک صندلی اداری مدیریتی بسیار حائز اهمیت است. ستون مهره ها در ناحیه مذکور دارای یک انحنای کاو طبیعی می باشد و نشستن طولانی مدت بدون محافظت از این بخش میتواند منجر به بروز انحرافات یا تخت شدن این انحنای طبیعی گردد، و این امر به مرور بافت میان مهره ای و ساختار ستون فقرات را با مشکلات جدی مواجه خواهد نمود. صندلی اداری ارگونومیک باید دارای یک ناحیه پشتیبان قابل تنظیم برای گودی کمر باشد تا هر کاربر به راحتی بتواند آن را با شرایط فیزیکی خود تنظیم نماید.
تکیه گاه : عرض تکیه گاه یا پشتی یک صندلی ارگونومیک باید بین 30 تا 48 سانتیمتر باشد. این تکیه گاه بهتر است از نشیمنگاه جدا بوده و حتما زاویه آن باید قابل تنظیم باشد. این بخش باید با توجه به فرم طبیعی کمر انسان و در نظر گرفتن انحنای ستون فقرات طراحی شده باشد و کاربر با تکیه بر آن احساس راحتی نماید. در صورتی که نشیمنگاه با پشتی صندلی متصل باشد ، پشتی باید دارای قابلیت تنظیم زاویه و یک مکانیزم قفل در زاویه دلخواه باشد تا از پس زدن ناخواسته هنگام تکیه دادن کاربر جلوگیری شود.
جنس نشیمنگاه: تشک یک صندلی اداری ارگونومیک باید دارای ضخامت کافی برای نشستن راحت در دوره های طولانی زمانی باشد. همچنین وجود یک روکش پارچه ای یا چرمی با بافت تنفسی و قابلیت تهویه، بسیار حائز اهمیت است.
دسته صندلی: دسته صندلی اداری باید قابل تنظیم باشد، این بخش باید به کاربر اجازه دهد تا به راحتی ساعد و آرنج خود را در حالت استراحت قرار دهد و شانه ها کاملا راحت و آزاد باشند. در هنگام تایپ کردن نباید آرنج زاویه تند یا حاده داشته باشد.
مفصل گردشی: همه صندلی های اداری ارگونومیک باید در ناحیه اتصال پایه به نشیمنگاه دارای یک مفصل گردشی باشند که به راحتی قابل چرخش بوده و به کاربر اجازه دهد تا بدون کشیدن بدن خود، به تمام زوایا و نواحی میزکار دسترسی داشته باشد.
منبع متن: pardisgame