طی این سالها فیلمهای زیادی در زیر ژانر هنرهای رزمی ساخته شدهاند که سبب شده به مرور این گونهی سینمایی در طراحی و نمایش مبارزات تن به تن از جمله کونگ فو، کاراته و ووشیا به طرز چشمگیری رشد کند. این فیلمها علاوه بر سرگرمی یک نگاه فلسفی، روانشناسانه و عمیقی به رویدادها دارند که قطعا با داستانهای جذاب خود، لحظات فراموش نشدنیای را برای مخاطبان فراهم خواهند کرد.
ربکا لوئیزا فرگوسن ساندستروم، متولد ۱۹ اکتبر ۱۹۸۳ است. او یک بازیگر سوئدی است که با گذشت سالها، مسیر زندگی پایش را به هالیوود باز کرد. فرگوسن از آن دست بازیگرانی است که میتواند با حضور کوتاه هم ذهن مخاطب را درگیر کند. چهرهی او یکی از آن چهرههای کاریزماتیک است که میتواند مخاطبان را به وجد بیاورد. او با چهرهاش نه تنها میتواند نقشهای احساسی را به خوبی ایفا کند، بلکه میتواند در ژانر کمدی هم بدرخشد، با این حال آن چه طی این سالها بیش از همه برای چهرهی او مناسب بوده و توانسته است اسم او را بر سر زبانها بیاندازد، ژانر اکشن بوده است.
در دههی ۸۰ و ۹۰ میلادی، فیلمهای اکشن درجه ب (بی مووی) از یک جنس اکشن خاص بهره میبردند که حالا اکثرشان مضحک -اما بامزه- جلوه میکنند. در آن دوران، چنین آثاری عادی به حساب میآمدند و احتمالا خود سازندگان هم درک نمیکردند که در حال تولید چه سکانسهای احمقانهای هستند. سالها بعد اما، «اکشن اغراقآمیز» (over the top) بهصورت آگاهانه احیا شد. این بار سازندگان کاملا میدانستند که در حال تولید چه چیزی هستند و تماشای این لحظات جنونآمیز هم هیجان زیادی به تماشاگر منتقل میکرد. جان وو و مایکل بی، استادان این نوع فیلمسازی بودند و بعدتر مجموعههایی همچون «سریع و خشمگین» آن را بهصورت جدی به کار گرفتند (و نتیجهاش این شد که شخصیتها با ماشین به فضا سفر میکنند).
«ونوم» (۲۰۱۸) در مجموع فیلم متوسطی بود اما چند ویژگی داشت که به موفقیت آن کمک کرد، از جمله شخصیت محبوب و جذابی مانند ونوم و حضور تام هاردی در نقش اصلی. احیای «مرد عنکبوتی» با «بازگشت به خانه» (۲۰۱۷) هم بیتاثیر نبود و طرفداران را برای «ونوم» هیجانزده کرد. خوب یا بد، این فیلم در گیشه عملکرد قابلدفاعی داشت و سونی مصمم شد تا «دنیای مرد عنکبوتی» (SSU) را گسترش دهد. ساخت یک دنیای سینمایی آسان نیست و فاکتورهای گوناگونی باید دستبهدست یکدیگر دهند تا چنین مجموعهای به موفقیت برسد؛ با «ونوم: بگذارید کارنیج بیاید» (۲۰۲۱) مشخص شد که سونی هیچ ایدهای ندارد عوامل موفقیت یک دنیای سینمایی چیست.
رضا داوودنژاد سیزدهم فروردین ۱۴۰۳ به دلیل عفونت خونی ناشی از پیوند کبد در چهل و چهار سالگی از دنیا رفت. در روزی که عددش در فرهنگ عوامانه ایرانی نحس محسوب میشود. چند سال پیش در چنین روزی عسل بدیعی، دیگر بازیگر زود از دنیارفته سینمای ایران که از قضا خواهر همسر رضا داوودنژاد بود هم از دنیا رفت. عدد سیزده حالا تا ابد برای خانوادههای داوودنژاد و بدیعی، نحسی خودش را ثابت و ثبت کرده است و شاید در ذهن بسیاری از ایرانیها. هر دو از عارضه پزشکی از دنیا رفتهاند و مرگ زودهنگام رضا داوودنژاد بلافاصله ذهن را به سمت مرگ تلخ عباس کیارستمی به واسطه خطای پزشکی میبرد. در این عملهای جراحی پیوند چه اتفاقاتی رخ میدهد؟ پاسخ ساده است. همچون زندگی و انسان، علم پزشکی هم کاستیهایی دارد و بدشانسی.